| |
Δε ζήτησα ποτε τίποτα από σενα
Δεν ήθελα εσύ να με πληγώσεις
Εγώ όμως ημουν που σε κοίταζα στα ματια
Και δε σου είπα ποτέ ούτε ένα ψέμα.
Τα όνειρα μου όμως έσβησες στην άμμο
Σαν κάστρα έτοιμα να καταρρεύσουν
Τα σύννεφα έκρυψαν το φως της ελπίδας
Κι εσύ το δάκρυ σκούπισες με πόνο
Σκιές κινούνται γύρω μου, φωνάζουν
Τα μάτια προσπαθούν να μου κλείσουν
Δε θέλουν αύριο στη ζωή τη δική μου
Μα προχωράω με ελπίδα κι όνειρα.
Τι κι αν το μίσος γλεντάει στη ζωή μας
Η ελπίδα πλοίο είναι που θα ταξιδέψει
Σε δρόμους άγνωστους, αγνώστων αυταπάτες
Εκεί θα σε ζητάω εγώ και θα κοιτάω
Ήμουν σίγουρος πως η ελπίδα δε χάνεται
Ακόμα και το πλοίο όταν πέσει
Δε με φοβίζουν της θάλασσας τα κύματα
Δεν είμαι αυτός που θα φύγει, θα τρέξει
Μέχρι το τέλος εγώ θα είμαι εδώ
Ακομα και αν ποτέ δεν τελειώσει
Θα ξέρω όμως πως έκανα εγώ το σωστό
Και πως η αρχή και το τέλος θα πονέσει…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
