| |
Δεν ξέρω πώς να σου μιλήσω
Γιατί δεν εχει λόγια η γλυκια σου αναμονή
Μόνο ένα χρώμα, μια γλυκιά ηχώ από πέπλα ευτυχιας στον αέρα
Και ένα χρυσο, ολοδροσο χαμόγελο,
Ενα φιλι στο μαγουλο της νέας μέρας,
Με τουτα ζωγραφίζω τον χρόνο που σε φέρνει
Και άλλο δεν ξέρω παρά να νοσταλγώ τις στιγμές που θα έρθουν
Και να τις πλέκω, ρουχο μεταξένιο να τυλίξουν τη νέα ζωή,
Τον εξαίσιο καρπό του έρωτα που είσαι.
Δεν ξέρω πώς να σε καλέσω
Γιατι δεν έχει όνομα η πληρότητα που μου χαρίζεις
Μόνο μια νότα στο άπειρο να περιγράφει τη μελωδία της δικής μου Ανοιξης
Και ένα αστέρι που λάμπει σε πείσμα της συννεφιας του κοσμου γύρω,
Με τουτα στολίζω την αγάπη μου
Να στη προσφέρω, δώρο ακριβο, για σένα φυλαγμένο χρόνια πολλά,
Πριν τη σιωπή, πριν το θυμό, που κυβερνούσε τις μέρες πριν…πριν έρθεις.
Δεν ξέρω πώς να σε κρατώ
Γιατι με τι χέρια να αγγίξεις το όνειρο
Ποιο χάδι, ποιο νανούρισμα να συντροφεύσει το θαύμα που είσαι
Μόνο μια προσευχή, φτερά αγγέλων και ποιήματα κρυφά
Με τουτα ζητώ να πλησιάσω την ευτυχία που μου δώθηκε
Την ευτυχία να σε έχω, ένα ολόκληρο καινούργιο κόσμο
Μέσα στον κόσμο, που τώρα θα μοιράζομαι μαζί σου
Με σένα που δεν έχεις όνομα γιατι η ζωη είναι μικρή
Και η ελπίδα που φέρνεις μεγάλη, πιο μεγάλη από ότι ήλπισα ποτέ
Πιο πολύτιμη από όσα μπορεί κανείς να δώσει.
Μονο με άγάπη, έτσι τολμώ να σ’ ακουμπήσω,
Να αντικρίσω τα μάτια σου, να αφουγκραστώ την ανάσα σου
Να ακούσω τους ψίθυρους σου, να συντροφεύω τα όνειρα σου…
Μόνο να σε αγαπώ...αυτό τολμώ!
(Ιούλιος 2007)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
