| |
[I][I]Ξεβραζε η μερα , και μιαν αγαπη
ελπιδες κι ονειρα χαμενα μιας γεννιας,
και της ζωης μας μοιαζει το παρτυ
θροισμα αερα στα στενα της Κοκκινιας,
μικρες οι μερες, μεγαλες νυχτες
σε προκυμαιες στολισμενες της γιορτης
μα στο ρολοι σκυφτοι οι δειχτες
σαν αρεια μιας ξεχασμενης εποχης
#
[B](ρεφραιν)
Κι ο Πειραιας μεγαλωνε
οπως γερνουσαμε κι εμεις
στις γειτονιες, μας μαλλωνε
στους τσιγκους που επεφτε,
ο ηχος της βροχης
οι θαλασσες στα ματια μας
σαν καταιγιδες χαλασαν την κυριακη
και τα αχτιστα παλατια μας
χαμενοι βραχοι (μοιαζουν)
καπου στην Πειραικη.[/B]
#
Απ τα Ταμπουρια σαν περνουσε ο καιρος
κι ανθιζαν ολα τα λουλουδια στα μπαλκονια
με μιας γινοτανε ο χρονος τρυφερος
κι ως το λιμανι πεταγαν ψυχες , μπαλονια
μα ειν΄ταξιδιαρικα τα γελια τα ασημια
και ταξιδιαρικα θα αλλαζουνε πατριδα
και τα αγναντευουμε σαν φευγουν μακρια
μοναχικοι σαν κυμματα στην Φρεατιδα.
#
[B](ρεφραιν)
Κι ο Πειραιας μεγαλωνε
οπως γερνουσαμε κι εμεις
στις γειτονιες, μας μαλλωνε
στους τσιγκους που επεφτε,
ο ηχος της βροχης
οι θαλασσες στα ματια μας
σαν καταιγιδες χαλασαν την κυριακη
και τα αχτιστα παλατια μας
χαμενοι βραχοι (μοιαζουν)
καπου στην Πειραικη.[/I][/I][/B]
θανασης κρουσταλης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
