| |
Είναι τόσες στιγμές που το ξέρεις μου λείπεις
Ειναι τοσες φορές που πονώ , σαν κι αυτή
Σαν ζητιάνος ζητώ στοργικά να με ντύσεις
Μια ανάσα σου μόνο στο κορμί μου καυτή
Ψάχνω τώρα στο νού μου την αιτία της θλιψης
Στη ματιά σου ζητω τον δικό μ’ ουρανό
Σαν το σύννεφο ψηλά την ψυχη μου να στείλεις
Να λατρέψω κι εσένα στο φως σαν θεό
Είναι τόσες φορές που τα χέρια απλώνω
Στων λυτών σου μαλλιών σου την αφή να χαθώ
Είμαι τόσο κοντά μα φοβάσαι ν' αφήσεις
Τη σιωπή σου να νιώσω στης ψυχής το βυθό
Πες μου τώρα πια έκλειψη σου κρύβει τον ήλιο
Τι κακό σαν σκιά σου τυραννά το μυαλό
Σαν αχτίδα θα 'ρθω τα σκοτεινά να φωτίσω
και το γέλιο σου να ακούσω ξανά σου ζητώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
