| Έγειρ’ ο ήλιος πάλι στο Ντεπό
μια νύχτα ακόμη που εισαι μακριά μου
και εγώ κερνώ γουλιά γουλιά τη μοναξιά μου
μ’ ένα ποτό διπλό .
Μοιάζεις λουλούδι τώρα πια κλειστό
π' αρνείται πια την άνοιξη ν’ ανθίσει
κι εγώ στην σιγαλιά ζητώ μια λύση
στην τρέλα σου να μπω .
Ξέρεις καλά μου λείπει τ’ άρωμα σου
το χρώμα των ματιών σου που ποθώ
να ψιθυρίσω όσα θέλει η κάρδια σου
οσο και αν προδοθώ .
Σβήνουν τα αστέρια τώρα κι ειν’ αργά
μες την ψυχή μου φώλιασε τ’ αγιάζι
μια νύχτ’ ακόμα που λέω δεν πειράζει
και τ’ όνειρο πονά
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|