|  | Έγειρ’ ο ήλιος πάλι στο Ντεπό
 μια νύχτα ακόμη που εισαι μακριά μου
 και εγώ κερνώ γουλιά γουλιά τη μοναξιά μου
 μ’ ένα ποτό διπλό .
 
 Μοιάζεις λουλούδι τώρα πια κλειστό
 π' αρνείται πια την άνοιξη ν’ ανθίσει
 κι εγώ στην σιγαλιά ζητώ μια λύση
 στην τρέλα σου να μπω .
 
 Ξέρεις καλά μου λείπει τ’ άρωμα σου
 το χρώμα των ματιών σου που ποθώ
 να ψιθυρίσω όσα θέλει η κάρδια σου
 οσο και αν προδοθώ .
 
 
 Σβήνουν τα αστέρια τώρα κι ειν’ αργά
 μες την ψυχή μου φώλιασε τ’ αγιάζι
 μια νύχτ’ ακόμα που λέω δεν πειράζει
 και τ’ όνειρο πονά
 
 
 | 
 |  |  |  |  |  |  |  |  | Στατιστικά στοιχεία |  |  |  |  | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
 
 |  |  |  |  |  |  |  | 
 
 
 
 |