| |
[align=right][I]«Ως μουσικός σας λέω πως αν ποτέ εξαλείψετε τη μοιχεία, το φανατισμό, το έγκλημα, το κακό, το υπερφυσικό δε θα υπάρχει πια ο τρόπος για να γραφτεί ούτε μια νότα».[/I]
[align=right](Ζωρζ Μπιζέ , 1866 από ένα γράμμα σε φίλο του)[/align][/align]
[B]Ο Ζωρζ Μπιζέ γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 1838 στο Παρίσι[/B]. Το πλήρες όνομα του ήταν [I]Georges Alexandre César Léopold Bizet.[/I] Ο πατέρας του Adolphe Armand ήταν ερασιτέχνης τραγουδιστής και συνθέτης και η μητέρα του Aimée Léopoldine Joséphine ήταν αδελφή γνωστού μουσικοδιδάσκαλου.
Εισήλθε για μουσικές σπουδές στο [I][B]Κονσερβατουάρ [/B][/I]του Παρισιού το 1858 σε ηλικία 10 ετών. Κέρδισε πρώτα βραβεία στο εκκλησιαστικό όργανο και στη σύνθεση φούγκας το 1855 και ολοκλήρωσε και τις πρώτες του συνθέσεις , ανάμεσα τουτς και την πρώτη του συμφωνία (Συμφωνία σε ντο ) σε ηλικία 17 ετών.(η οποία ήταν άγνωστη μέχρι το 1933) , σε ρομαντικό ύφος θυμίζοντας τη μουσική του Σούμπερτ.
Το 1857 μοιράζεται για μια οπερέτα του ένα βραβείο με τον [I]Ζακ Όφφενμπαχ[/I].
Η πρώτη γνωστή στο κοινό όπερα του : Αλιείς μαργαριταριών (ένα ερωτικό δράμα στην Κεϋλάνη) που παρουσιάστηκε στο Λυρικό Θέατρο το 1863 ήταν μια αποτυχία. Αμέσως μετά έγραψε πάνω σε μια ρομαντική νουβέλα του [I]Βάλτερ Σκότ [/I]το [I][B]«Η ωραία κόρη του Πέρθ[/B][/I]» χωρίς μεγάλη επιτυχία . Στη συνέχεια έγραψε τη μουσική για το ανέβασμα του Θεατρικού έργου του [I]Αλφόνς Ντωντέ [/I][I[B]]"η Αρλεσιάνα[/B]"[/I].Το 1869 παντρεύεται την κόρη του δασκάλου του Geneviève Halévy.Με την έναρξη του Γαλλοπρωσικού πολέμου το 1870 ο Μπιζέ υπηρετεί στη Γαλλική Εθνοφρουρά , γεγονός που καθυστέρησε την πρόοδο του έργου του.
Το σημαντικότερο έργο του θα το συνθέσει μετά από μια παραγγελία για την Όπερα του Παρισιού. Ο Μπιζέ έγραψε τη μουσική της [I][B]Κάρμεν [/B][/I]πάνω σε ένα διασκευασμένο λιμπρέτο του συγγραφέα [I]Προσπέρ Μεριμέ[/I]. (τη διασκευή έκαναν οι [I]Henri Meilhac [/I]and [I]Ludovic Halévy[/I) Ξεκίνησε να συνθέτει το καλοκαίρι του 1873 και ολοκλήρωσε τις πάνω από 1000 σελίδες μουσικής το τέλος του 1874 .Ζούσε σε τέτοια ένταση που οδηγήθηκε σε προσωρινό χωρισμό με τη σύζυγό του.
[B]Η [I][B]Κάρμεν[/B][/I] έκανε πρεμιέρα στις 3 Μαρτίου 1875 στην Opéra-Comique του Παρισιού και παρόλο που παρέμεινε για 37 παραστάσεις η υποδοχή από το κοινό ήταν χλιαρή: το ασυνήθιστα σύγχρονο θέμα (η δράση στην Σεβίλλη της Ισπανίας ),η ταπεινή ηρωίδα ( τσιγγάνα καπνεργάτρια ) με τον άστατο ερωτισμό ,το άντρο των λαθρεμπόρων που κάπνιζαν πάνω στη σκηνή, η γενική ατμόσφαιρα παρακμής του έργου , όλα αυτά ξένισαν τους Παριζιάνους αστούς. Ο Μπιζέ που είχε δώσει τον καλύτερο εαυτό του (ή όπερα περιέχει υπέροχες ισπανικές μελωδίες και τραγούδια) απογοητεύτηκε. Τους αμέσως όμως επόμενους μήνες η όπερα έγινε δημοφιλής και εκτός Γαλλίας, επαινέθηκε δε από σύγχρονόυς του διακεκριμένους συνθέτες όπως οι [I]Ντεμπυσσύ, Σαιν-Σανς ,Τσαϊκόφσκυ και Μπραμς[/I], που υπήρξαν προφητικοί σε σχέση με την πλατιά αποδοχή του έργου στα κατοπινά χρόνια.[/B]
Ο Μπιζέ δυστυχώς δεν έζησε για να δει την επιτυχία της Κάρμεν καθώς [B]πέθανε στις 3 Ιουνίου 1875 [/B]μετά από διπλή καρδιακή προσβολή (έπασχε από ρευματικό πυρετό )πριν συμπληρώσει τα 37 του χρόνια. Θάφτηκε στο κοιμητήριο[I] Père Lachaise Cemetery [/I]στο Παρίσι δίπλα σε άλλους μεγάλους μουσουργούς όπως ο [I]Σοπέν[/I] και ο [I]Ροσσίνι.[/I]
[I][B]#Το μουσικό στυλ του Ζωρζ Μπιζέ [/B][/I]:Διατηρώντας ένα καθαρό γαλλικό στυλ και φινέτσα, ανάλαφρη - θυμίζοντας και λίγο Μότσαρτ στη γρήγορη ροή των φράσεων και στη χάρη της μελωδίας - αλλά και εκφραστική, η μουσική του συνθέτη αποτέλεσε το τέλειο "όχημα" για την έκφραση των καλλιτεχνικών του ιδεωδών (έντονα επηρεασμένων από τον [I]Ρομαντισμό[/I])στο χώρο του μελοδράματος. Το αριστούργημά του, η "Κάρμεν", έχει ένα πάθος και μια ζωντάνια που βρίσκουμε και στα υπόλοιπα έργα του συνθέτη, υπογραμμίζοντας όμως και τη βαθιά του πλέον σχέση με τη μουσική καθώς και την τελειοποίηση όλων των εκφραστικών του μέσων. Το οπερατικό έργο του συνθέτη κατόρθωσε σιγά-σιγά να αναδειχθεί σε πείσμα της μόδας της εποχής με τις ανάλαφρες κωμικές όπερες "ιταλικού" χαρακτήρα. Ηταν επίσης εκτός από συνθέτης και καταπληκτικός πιανίστας που τον εκτιμόυσαν τόσο ο [I]Φραντς Λίστ [/I]όσο και ο [I]Εκτωρ Μπερλιοζ [/I].
[B]##[I][B]Κάρμεν του Μπιζέ [/B][/I]–Μοιραία και γοητευτική
[I]Σύνοψη[/I]
Η δράση λαμβάνει χώρα στη Σεβίλλη, στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα. Ο κύριος χαρακτήρας είναι η Κάρμεν, μια νεαρή όμορφη τσιγγάνικη που δουλεύει σε ένα εργοστάσιο πούρων. Εκπροσωπεί το αρχέτυπο της ανεξάρτητης και σαγηνευτικής γυναίκας, ακαταμάχητο σε κάθε άνθρωπο. Η Κάρμεν , το "πούρο κορίτσι» από την Σεβίλλη, παρασύρεται από το πάθος και κάνει τους άνδρες να την ερωτευθούν όταν η ίδια το θέλει.
Μια μέρα συναντά τον δεκανέα Δον Χοσέ. Μαγεμένος από την εξυπνάδα και τη γοητεία της Κάρμεν, ο στρατιώτης οδηγείται στην καταδίκη, ενώ η Κάρμεν ξεκινά ένα φλέρτ με έναν όμορφο ταυρομάχο από την Γρανάδα ονόματι Εσκαμίγιο. Ο στρατιώτης, ερωτοχτυπημένος, γίνεται μέλος μιας ομάδας λαθρεμπόρων, προκειμένου να είναι μαζί της με οποιοδήποτε κόστος. Βυθισμένος στην άβυσσο της απελπισίας, ο Δον Χοσέ παρακαλεί την Κάρμεν να επιστρέψει σ 'αυτόν. Αλλά εκείνη ομολογεί ότι η καρδιά της ανήκει τώρα στο ταυρομάχο. Εντελώς τρελός από το πάθος, ο δεκανέας ζητά από την Κάρμεν, για τελευταία φορά, να μην τον αφήσει. Όταν εκείνη τον απορρίπτει με περιφρόνηση ο Δον Χοσέ την μαχαιρώνει μέχρι θανάτου.[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
