| |
Μέσα στα χιλιάδες μονοπάτια,
που ορθάνοιχτα μπροστά μου απλώθηκαν,
διάλεξα,
με δυσκολία είν’ αλήθεια,
έναν δρόμο που οδηγεί
στην υψηλότερη κορφή.
Βρέθηκα μεταξύ άστρων
γεμάτων ανίκητα όνειρα
κι ουρανών αποτελούμενων
από πολύχρωμες ελπίδες.
Απευθείας, δηλαδή, βούτηξα
στην εξαίρετη, καθημερινή ζωή.
Δεν το μετάνιωσα ακόμη και, καθώς φαίνεται,
δεν θα το μετανιώσω.
Η καρδιά χαίρεται.
Η ύπαρξη γιορτάζει.
Η απόφαση τριών χιλιάδων
ανυπέρβλητων στιγμών:
Το απόσταγμα που συμπυκνώνεται
σε μιά στιγμή.
Κι απελευθερώνει την δόξα του εαυτού,
που, σαν ανίκητο καράβι, πορεύεται,
στην συνεχή διαδρομή
προς τον αληθινό εαυτό,
ανεξάρτητα
από την συμπεριφορά της θάλασσας.
Καθώς φαίνεται, δεν έτυχε,
δεν ήτανε γραφτό να μετανιώσω.
Πόσο δυνατό το μέσο,
που μου επιτρέπει
να ευγνωμονώ όσα βιώνω.
Πόσο ανεξίτηλο το συναίσθημα
της ευγενικής, ανεξάντλητης συμμαχίας,
με το άπειρο και την αιωνιότητα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
