| |
Στο φεγγάρι που άγγιξε της δύσης την προσ-ευχή σε ένοιωσα...
δέος κι ηδονή...
πόθος κι ανατολή ζωής...
ζωγράφισες στην τομή των ιστών...
χανόμουν...
κι έγδαρες τα νεκρά μου όνειρα...
τρυφερά κι αμετανόητα...
επαναστάτησες μέσα μου...
κολύμπησες στο κενό της μνήμης...
κράτησε της μορφής μου την ανάσταση...
να δρασκελίσω πεινασμένος στις καμπύλες σου...
λάβα ψυχής στα κύτταρα...
σε μαζικές εκστάσεις να τραγουδήσω...
για την απόδραση στο κόκκινο ηλιοβασίλεμα...
για Σένα...
Ψυχή μου...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
