| |
Κιτρινισμένα φύλλα στην αυλή,
οικτρό φθινοπωριάτικο χαλί,
που σύρθηκε βαρύ με τον αγέρα,
σωροί γεμάτοι θλίψη και σιγή
κι ακούγεται βαθιά μια οιμωγή,
για τη ζωή που χάθηκε ως πέρα.
Γυμνά τα δέντρα, έρμοι σκελετοί,
ελπίδες που σκορπίστηκαν, γιατί,
τα νέφαλα συμπύκνωσαν τη λύπη
και την απόγνωση ψιλή βροχή
και μέσα απ' την ανθρώπινη ψυχή,
ο ήλιος ντράπηκε, γι' αυτό και λείπει.
Οι καμινάδες διώχνουν τον καπνό,
μηνύματα αμυδρά στον ουρανό,
ψηλά και πέρα ο αγέρας τ' ανεμίζει
και κάτω μένει σκόρπια μυρουδιά,
αποκαΐδια, στάχτες κι ερημιά,
εικόνα που φθινόπωρο θυμίζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
