| |
Όνειρα που γίνανε καπνός,
νύχτωσε και θάμπωσε ο ουρανός,
όνειρα στη θύμηση του χτες,
πόρτες στην πορεία μας κλειστές.
ʼραγε τι φταίει στη ζωή
κι ότι ονειρεύεσαι δε ζει;
όλα μοιάζουν τόσο αληθινά
κι όμως δεν υπάρχουν πουθενά.
Όνειρα, λουλούδια, ζωγραφιές,
μνήμες αναπώλεσες παλιές,
μες στην ερημιά του δειλινού,
άστρα σκορπισμένα τ' ουρανού.
Κείνα που ζητάς απ' τη ζωή,
αν δεν προσπαθήσεις, δεν αρκεί
κι όνειρα θα μείνουν και καπνός,
όταν ξεπροβάλλει ο αυγερινός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
