Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131932 Τραγούδια, 269730 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αν μας μένει πια ύστερα
 
Αν κοιτάξεις καλά
θα δεις στον τοίχο τη ρωγμή που σου χάραξα με το νύχι
να μπαίνει από μέσα ο θάνατος
ζωή να βγαίνει κι ύδωρ
Για της αγάπης τον περίπλου, τον βαθύ
που τον μεγάλωναν Νηρηίδες θλιμμένες
-μπορεί κι ο άνθρωπος ο ίδιος- με το δάκρυ.

Στρέψε το βλέμμα σου βαθιά
ακούμπα την- τη μέσα σου πατρίδα
σαν από πάντα να έπιανες το ίδιο γνωστό λιμάνι
Κι ο κάβος από σοφία βαλμένος
μες στα πέρατα του κόσμου
Το σκοινί να περίμενε
από την κλίση και τη δύναμη των χεριών σου.

Μη φοβηθείς,
το κύμα σκάει ένα βήμα πριν την αίσθηση του βράχου
κι όποιος σα βράχος στάθηκε στο δρόμο το δικό σου
μπορεί και να’ θελε ένα δείγμα πως υπάρχει
κόντρα στης λήθης την αστείρευτη τη στέγνια.

Αν κοιτάξεις καλά
στης ρωγμής τον καθρέφτη που ράγισα
ένα ρόδο ανθίζει και χάνεται
μια στιγμή ευωδιάζει και τέρμα.
Κι Ύστερα – αν μας μένει πια ύστερα-
σε κοιτάζω ξανά κι ερωτεύομαι
‘κείνη τη θάλασσα που φύτεψα μέσα στην όαση των ματιών σου.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
giannis0911
08-06-2010 @ 15:37
Υπέροχο Αθανασία ...καλημέρα ::smile.::
elsa98
08-06-2010 @ 15:39
Κι Ύστερα – αν μας μένει πια ύστερα-
σε κοιτάζω ξανά κι ερωτεύομαι
‘κείνη τη θάλασσα που φύτεψα στην όαση των ματιών σου.

::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Tikalouba
08-06-2010 @ 15:41
Μη φοβηθείς,
το κύμα σκάει ένα βήμα πριν την αίσθηση του βράχου
κι όποιος σα βράχος στάθηκε στο δρόμο το δικό σου
μπορεί και να’ θελε ένα δείγμα πως υπάρχει
κόντρα στης λήθης την αστείρευτη τη στέγνια.

Πανέμορφο όλο Αθανασία... γραμμένο ''γιασουμικά''::rol.::
Celestia
08-06-2010 @ 16:12
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
nikodo
08-06-2010 @ 16:18
αν μας μένει πια ύστερα............γερή και στέρια του λόγου σου η πατημασιά ποιήτριά μου
χαίρομαι όταν βρίσκω χρόνο και σε διαβάζω ...ειλικρινά
ΛΑΧΕΣΙΣ
08-06-2010 @ 16:25
Στρέψε το βλέμμα σου βαθιά
ακούμπα την- τη μέσα σου πατρίδα
...Το σκοινί να περίμενε
από την κλίση και τη δύναμη των χεριών σου.
http://www.youtube.com/watch?v=5yaQhCa_gus
ΚατεριναΘεωνα
08-06-2010 @ 22:28
ΚΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΒΡΕΘΗΚΑ ΣΕ ΔΙΗΓΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΕΨΑ ΜΕΣΑ...........................καποια στιγμη θα βγω
::theos.::
Ναταλία...
08-06-2010 @ 23:47
Υπέροχο Αθανασία μου ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
barboutsala
09-06-2010 @ 01:22
δε φυτεύεις καμιά ντοματούλα λέω εγώ να κάνουμε καμιά σαλάτα;
Kostas Houston
09-06-2010 @ 01:40
"Κι Ύστερα – αν μας μένει πια ύστερα-
σε κοιτάζω ξανά κι ερωτεύομαι"

Το εύχομαι να μένει λίγο "ύστερα".

http://www.youtube.com/watch?v=5yaQhCa_gus&feature=related
peiraiotissa
09-06-2010 @ 02:56
Αν κοιτάξεις καλά
στης ρωγμής τον καθρέφτη που ράγισα
ένα ρόδο ανθίζει και χάνεται
μια στιγμή ευωδιάζει και τέρμα


Εύγε και ξαναμανά εύγε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::theos.::
danai dana
09-06-2010 @ 03:41
http://www.youtube.com/watch?v=bCpXKPdkbpg&feature=related

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο