Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131918 Τραγούδια, 269726 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ο τοίχος μια νύχτα
 
Ξέφτισε ο τοίχος και σβηστήκαν τα συνθήματα
οι θύτες μοιάζουν πιο πολύ να είναι θύματα.
Γέρνει ο ήλιος και βουτά στη μοναξιά του
ήρθε το σούρουπο, η ώρα του θανάτου.

Κάποτε ήμασταν αυτοί που τον χαράξαμε
με μια καρδιά και με δυο λέξεις- μόνο- «αγάπα με»
Τώρα ο τοίχος, εκδικείται το σουγιά μας
μοιάζει ο ήλιος με την κόκκινη μπογιά μας.

Πέφτει σκοτάδι μα το βλέμμα θα το δείξει
πως όσο δάκρυ έχει το πρόσωπο ρουφήξει
το’ πιε η μέρα μας -σαν άβροχο σφουγγάρι-
να 'βγει γιομάτο από πόνο το φεγγάρι.

Τρίμματα χρόνια που ο αέρας τα σκορπάει
φεύγεις, δεν φεύγω, πρέπει κάποιος να αγαπάει.
Κλείσ’ το παράθυρο μη μπω και σε τυφλώσω
αφού και πάλι σ’ ένα χθες, θα ξημερώσω.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Tikalouba
11-06-2010 @ 15:34
Πέφτει σκοτάδι μα το βλέμμα θα το δείξει
πως όσο δάκρυ έχει το πρόσωπο ρουφήξει
το’ πιε η μέρα μας -σαν άβροχο σφουγγάρι-
να 'βγει γιομάτο από πόνο το φεγγάρι. ::rol.:: ::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
11-06-2010 @ 15:54
Ξέφτισε ο τοίχος και σβηστήκαν τα συνθήματα
οι θύτες μοιάζουν πιο πολύ να είναι θύματα.
Γέρνει ο ήλιος και βουτά στη μοναξιά του
ήρθε το σούρουπο, η ώρα του θανάτου.

Πολύ ωραίο Αθανασία
Καλό σου βράδυ
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
αντικλείδι
11-06-2010 @ 16:50
Τρίμματα χρόνια που ο αέρας τα σκορπάει
φεύγεις, δεν φεύγω, πρέπει κάποιος να αγαπάει.
------------------------------------------------------------
Κλείσ’ το παράθυρο μη μπω και σε τυφλώσω
αφού και πάλι σ’ ένα χθες, θα ξημερώσω.

Κι ο καθενας μας εχει την προτιμηση του απ`ο,τι βλεπω !!! Ευγε σου !!! ::theos.::
malkon64
11-06-2010 @ 18:51
Κλείσ’ το παράθυρο μη μπω και σε τυφλώσω
αφού και πάλι σ’ ένα χθες, θα ξημερώσω.


Υπέροχο !!!

::up.:: ::theos.:: ::up.::
sofiagera
11-06-2010 @ 22:03
Πέφτει σκοτάδι μα το βλέμμα θα το δείξει
πως όσο δάκρυ έχει το πρόσωπο ρουφήξει
το’ πιε η μέρα μας -σαν άβροχο σφουγγάρι-
να 'βγει γιομάτο από πόνο το φεγγάρι. ::up.:: ::up.:: ::up.:: Είναι όλο καταπληκτικό!!!!!!
diakogiannis
11-06-2010 @ 22:06
Κλείσ’ το παράθυρο μη μπω και σε τυφλώσω
αφού και πάλι σ’ ένα χθες, θα ξημερώσω.

πολυ καλο
::up.:: ::up.:: ::up.::
Δήμητρα
12-06-2010 @ 01:46
Μπορώ να κλέψω την τελευταία στροφή????
Μπορώ γιατί είμαι φίλη ::wink.:: ...
Πολύ όμορφο μάτια μου.

Καλή τύχη για σήμερα!!!!
Μακάρι να ήμουν και εγώ εκεί.....
Φιλιά πολλάαααααααααα! ::love.:: ::love.::
ΚατεριναΘεωνα
12-06-2010 @ 04:06
ΠΑΛΙ Σ ΕΝΑ ΧΘΕΣ ΘΑ ΞΗΜΕΡΩΣΩ!!!!!!!!

ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ Τ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΤΙ ΤΟ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ?

Α!!!!ΝΑΙ ::theos.:: ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-06-2010 @ 07:14
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΜΝΗΜΩΝ
12-06-2010 @ 11:46
αφού και πάλι σ’ ένα χθες, θα ξημερώσω.

Πως με πληγών' ο στίχος σου μοιάζει πικρός σαν κλάμα
που ιστορεί του έρωτα ένα καινούργιο δράμα
πόσο πολύ θα ήθελα νάταν λαφρύς κι αστείος
ακόμα έστω άνοστος ή έστω πάλι κρύος......


Φοβερός ο στίχος σου Αθανασία..... Απίστευτα υπέροχος.....
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
12-06-2010 @ 15:03
φεύγεις, δεν φεύγω, πρέπει κάποιος να αγαπάει...

::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο