| |
| | Μοναξιά Σ' αγαπώ |  | | |
[align=center]Οι μέρες περνάν κουρασμένες,
κι οι νύχτες κυλάν βιαστικές...
Μου είπανε λέξεις λερωμένες,
μόνο για να βγάλουνε φωνές...
Τριγύρω αστείες φιγούρες,
γνέφουν και παίζουν κρυφτό...
Κι εγώ να'μαι κάπου στη μέση,
να ψάχνω την λύση να βρώ...
Έχω πνίξει το εγώ μου,
για ν' αντέξω τα πολλά...
Έχω μάθει πια να λέω
σ' αγαπώ βρε μοναξιά!
Έχω κρύψει τα ονειρά μου,
να μην πέσουν στο κενό...
Τώρα ξέρω πως να λέω,
μοναξιά μου σ' αγαπώ!
Σκοτείνιασε πάλι πριν φέξει,
κι ο χρόνος μου μοιάζει γυμνός...
Οτι μπορεί θα μου κλέψει,
πριν να περάσει ο καιρός...
Παίζω στο έργο το θύμα,
τον ρόλο που επέλεξα εγώ...
Σωπαίνω και πάλι πριν πέσει,
στα πόδια μου το σκηνικό...[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 12/06/2010
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
Γιάννης Ποταμιάνος
12-06-2010 @ 04:05 | Οι μέρες περνάν κουρασμένες,
κι οι νύχτες κυλάν βιαστικές...
Μου είπανε λέξεις λερωμένες,
μόνο για να βγάλουνε φωνές...
Πολύ ωραίο Χρήστο
Καλή σου μέρα
::yes.:: ::yes.:: | | apelsini
12-06-2010 @ 06:47 | ::theos.:: ::up.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
