| |
Λες κι αντικρύζω το κενό,
και αψηφώ τον ουρανό,
γι'αλλού πετάω...
Λες κι ανασαίνω το κρυφό,
κάθε μου πόνο να του πω,
και προσπερνάω...
Σαν να αγγίζω το Χριστό,
όνειρα κάνω να σε δω,
μα σ' αγαπάω...
Σαν να κοιτάζω τον εχθρό,
μοιάζει ο κόσμος μυστικό,
και τον φοράω...
Ρίχνω την άγκυρα ξανά,
καθώς ανοίγω τα φτερά,
δε σε ξεχνάω...
Είμαι ένα αστέρι στο βοριά,
και κύκλους κάνω στην καρδιά,
που προσκυνάω...
Βουλιάζω σ' άγρια νερά,
μοιάζεις με θάλασσα πλατιά,
και κολυμπάω...
Είμαι μια αδύναμη ψυχή,
ζητώ ανάσα και πνοή,
να μην πονάω...
Λες και ψελίζω προσευχή,
λάμπουν τα μάτια την αυγή,
σαν καρτεράω...
Λες κι αν ανοίξουν οι ουρανοί,
όνειρο θα'ναι η ζωή,
να σ' αγαπάω...
Σαν κάθε ευχή μου ν'ακουστεί,
είθε η μνήμη να σβηστεί,
γι'αλλού να παω...
Σαν θα βαδίσουμε μαζί,
εκεί που βγαίνει η ανατολή,
να σε φιλάω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
