Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απολεσθείσα Αίσθηση
 Ιστορίες παλιές...
 

Γιατί εκείνο το κουβάρι
που ξετυλίχθηκε στα πόδια σου
Θησέα
εσύ το περιφρόνησες;

Ο μίτος του χαμένος
στης μοναξιάς μου τ’ ακατοίκητα
κάποιας καρδιάς σκιρτήματα
και κάποιες ικεσίες
αλλοτινές είχε υφάνει

Δεν ήτανε να σε μπερδέψει
ούτε και για τη θλίψη γιατρικό
Μονάχα δείλιαζε
στα βράχια της ψυχής σου αφημένο
Κάποια φενάκη το παρότρυνε
ν’ αναζητά αυτά που δεν υπάρχουν

Τα δανεικά φτερά
δε στέκουν στέρεα σε κανέναν ώμο
Κράτα λοιπόν τη φαρέτρα για ενθύμιο
μα γύρνα μου τα βέλη

Στον πόλεμο
οι έρωτες πεθαίνουν
τρεις φορές

Μια από ελπίδα
μια από λήθη
και μια κατάστηθα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      replay
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
O Axristos
15-06-2010 @ 00:07
Στον πόλεμο
οι έρωτες πεθαίνουν
τρεις φορές


::up.:: ::rock.:: ::rock.::
ivikos
15-06-2010 @ 00:16
...Μια από ελπίδα
μια από λήθη
και μια κατάστηθα.

Το ...χαμένο...αγαπημένο Στελλάκι.....
Όπως παλιά!!!!!!!!!!!!!!!


::up.:: ::love.:: ::up.::
sofiagera
15-06-2010 @ 00:29
Τα δανεικά φτερά
δε στέκουν στέρεα σε κανέναν ώμο
Κράτα λοιπόν τη φαρέτρα για ενθύμιο
μα γύρνα μου τα βέλη
::up.:: ::up.:: ::up.:: Eξαιρετικό!!!!!!!!
Αστρογιογγι
15-06-2010 @ 01:25
μα οποιο δρομο και να παρω
μεσα σου βρισκομαι Αριαδνη...
Καλημερα Ομορφια!
μηχανοδηγος
15-06-2010 @ 02:47
Μαγικό....
::theos.:: ::up.::
genikos
15-06-2010 @ 03:26
Χα! τι βλέπω, άρχισες να νικάς πάλι τις λευκές σου σελίδες; ακόμα κι αν ξεσκονίζεις πάντως τα κιτάπια σου, εμένα μου περισσεύει... αν και η σειρά των θανάτων, είναι μάλλον πρώτα από ελπίδα, μετά κατάστηθα και τέλος από λήθη...
Όσο για αυτό που σου υποσχέθηκα, υπομονή μέχρι το βράδυ... μπορεί να χρειάζεται ακόμα μερικές μικρές διορθώσεις, αλλά δεν αντέχω να περιμένω... :)
justawoman
15-06-2010 @ 04:08
Σωστά μιλάς γενικέ, έλα μου όμως που ήθελα το τέλος πιο δραματικό ::wink.::

Όσο για τις λευκές σελίδες, παραμένουν... περί ξεσκονίσματος πρόκειται

Μερσί στιχάκηδες ::smile.::
smaragdenia
15-06-2010 @ 06:16
Στον πόλεμο
οι έρωτες πεθαίνουν
τρεις φορές

Μια από ελπίδα
μια από λήθη
και μια κατάστηθα.

πολύ καλό!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
15-06-2010 @ 08:10
Τα δανεικά φτερά
δε στέκουν στέρεα σε κανέναν ώμο
Κράτα λοιπόν τη φαρέτρα για ενθύμιο
μα γύρνα μου τα βέλη..............λες εμένα ε;;;;;;;;;;;;
τι έχεις γράψει ;;;;;;;;;;; ::love.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
15-06-2010 @ 10:49
Πολύ ωραίο!!!!!!
καλό βράδυ
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Nocturna_
15-06-2010 @ 13:01
Που και που κόβω μια βόλτα απ'τα παλιά λημέρια,
και κοίτα να δεις που έπεσα πάνω σου πουλάκι μου ! ΧΑ!

Ρε τζαστ ε μπουμαν που έλεγε κι ο Άσος, ακόμα με κόβεις και με ράβεις
με τις λεξούλες σου..Αλλά δε φταις εσύ, καλά κάνεις..
Εγώ τι θέλω και γυρίζω γύρω απ'τις λεπίδες μου λες?

Την αγάπη μου φιλενάδα...Σε πεθύμησα πολύ.. ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο