| |
Άρχισε πάλι η καταμέτρηση του χρόνου
Χάνοουν υπόσταση εδώ τα τοπεία
Παρόν και παρελθόν του ανώφελου πόνου
Λάμψεις ανατέλουν ,μύρα και λατρεία
Μπαίνουν στη θέση τους μέρες αγαπημένες
Μορφές κι αισθήσεις στη μνήμη χαραγμένες
Μ’όλα τα πλούτη και τις ευτυχίες
Άφθαρτες πια στα μίση και τις ερινύες
Απ’αυτές θ’ακούσω τώρα την αλήθεια
Για να ξεφύγω απ’το μυστήριο και τα παραμύθια
Να συνάψω ανακωχή με τον καιρό
Το θάνατο να εγκαταλείψω και του άδη το κενό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
