|
φραγκοσυριανος 15-06-2010 @ 09:08 | Δεν μου απομεινε σκεψη πια
να γείρω για να γράψω.
Καθρεφτισμένη χαρουμενη καρδιά
δώσ΄μου πνοή όνειρα να φτιάξω
Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ,
εσένα ο νούς φαντάζει
κι όταν πάλι κουραστώ
η σκέψη σου με ξεκουράζει.
Δέν μου απόμεινε σκέψη πιά
για άλλα...πέρα απο σένα.
Σφίγγω τα χέρια δυνατά
και χείλη αγγίζω φιλντισένια.
Τη μοίρα άλλο δεν κοιτώ
εσένα αγκαλιάζω
το δρόμο τώρα της ζωής
μαζί σου θα χράζω.
Δεν μου απομένει σκέψη πιά
σαν βλέπω τη μορφή σου.
Έπαψε η μοναξιά
ανάσα της ψυχής μου
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|