| |
Ακούω μουσική
στο παράθυρο του μπαλκονιού μου
έχω στήσει αυτί
κοιτώ το σαστισμένο πλήθος
το ξενύχτι τελικά είναι μύθος
Βλέπω το γείτονά μου
να φτιάχνει καφέ στο τζάκι του παραθύρου του
τον κοιτώ δε το ξέρει-πόσο το αγαπώ αυτό
αρχίζω να νυσταζω
πεφτω δίπλα στο λουλουδάτο σεντόνι του κρεβατιού
δίπλα στο αγαπημένο μου βιβλίο
παρακολουθώ τα γραμματά μου,τι αστείο
Μα πόσο μόνος νιώθω και τα γράφω όλα αυτά
πόση θλίψη κυριεύει το κορμί και την καρδιά
Χτυπάει το τηλέφωνό μου
όλα αλλαζουν
Είσαι εμπρός μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
