Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γνωμικό -περί νίκης-
 ή αλλιώς... παρηγοριά στον άρρωστο...
 
[color=black][align=center][font=genikos]

Αν σκοπός μας ήταν η νίκη

-κι όχι το να παλεύουμε-

δε θα έπρεπε να ζούμε

αφού θα πεθάνουμε...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Γνωμικά
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
αντικλείδι
16-06-2010 @ 15:04
Φιλοσοφημενο ... ::sneak.:: ::wink.:: ::yes.::
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
16-06-2010 @ 15:38
Λακωνικό, έξυπνο και πολύ-πολύ σωστό!.. Να έχεις ένα καλό ξημέρωμα! ::smile.::
ΛΑΧΕΣΙΣ
16-06-2010 @ 18:50
ζούμε για να παλεύουμε...για...παλεύουμε για να ζούμε...
http://www.youtube.com/watch?v=2yW39rHxW2c ::cool.::
elsa98
16-06-2010 @ 22:56

::yes.:: ::yes.:: ::theos.::

Είμαι καινούργια στους στίχους και δυστυχώς δεν είχα διαβάσει το ποίημα σας. Σας διαβάζω όμως και ειλικρινά θαυμάζω τα γνωμικά σας. Σας ευχαριστώ για το σχόλιο.

Την καλημέρα μου
martin luther
16-06-2010 @ 22:59
ούτε να παλεύουμε μόνο όμως είναι σκοπός μας Γενικέ, την καλημέρα μου και τα σέβη μου....... ::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
16-06-2010 @ 23:33
Πολύ σωστό!!!!
Καλημέρα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
giannis0911
17-06-2010 @ 03:59
Ο καρπός της αμείωτης αγωνιστικής έντασης δεν είναι η παύση , το τελείωμα ,η νίκη , αλλά η διάρκεια και η αντοχή του ανθρώπου στο μόνιμο κλίμα του συναγερμού . Ο σκοπός της πράξης του δεν τοποθετείται μπροστά , αλλά σε κάθε στιγμή της αγωνιστικής του πορείας . Αυτή η αέναη πάλη , αυτός ο πόνος που γεννά η επαφή του με τον κόσμο ,πρέπει να τον οδηγεί στην ανάγκη της κατάφασης και του συμφιλιωμού μαζί του , και όχι στην κατάκτηση και την καταστροφή ..

Η μοίρα του ανθρώπου σκληρή και γεμάτη συγκρούσεις ...η συνείδηση του εαυτού του τον κρατά δέσμιο να υφίσταται ένα ταπεινώτικο μαρτύριο. Προμηθεικό .Η σιγή του στον "΄πόνο" της τιμωρίας αποτελεί 'εκφραση της ανυποχώρητης υπερηφάνειας του.Μόνος στην ερημιά του σκυθικού βράχου , μικρός θεός , υψώνει κραυγή διαμαρτυρίας . Υπομένει το
αναπότρεπτο μαρτύριο , συνειδητά , υποκείμενος στην ανάγκη.

Αθλος η τραγικότητα του, αναδύει την σημασία της προφορά του στον "ΑΝΘΡΩΠΟ" , βιώνοντας τον μικρόκοσμο μίας προσωπικής περιπέτειας οραματίζεται τον μακρόκοσμο, μέσα στον οποίο αποκτά ιδιαίτερο νόημα η προσωπική βιωματική εμπειρία , "ε λ π ι δ α ότι κάποια πράγματα δεν πεθαίνουν ποτέ ...."

Καλησπέρα Γενικέ ...κάτι που είχα γράψει παλαιότερα και νομίζω πως ταιριάζει εδώ , στο εύστοχο γνωμικό σου ..
peiraiotissa
17-06-2010 @ 04:09
Έλα ντε...τι να λέμε!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
17-06-2010 @ 09:03
να παλεύουμε-....

ίσως εκεί να είναι όλη η ουσία....για ποιο σχέδιο άραγε..υπάρχουμε;;
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
καλησπέρα γενικέ!
petrwnas
17-06-2010 @ 12:02
καλησπερα Γενικέ!!!!!σωστός!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
genikos
17-06-2010 @ 23:15
@ΛΑΧΕΣΙΣ: Ιδού η απορία...

@martin luther: Όσο με αφορά, η πάλη είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε ώστε να είμαστε συνεπείς απέναντι στον εαυτό μας... η νίκη ή η ήττα, είναι αποτελέσματα που έχουν περισσότερο να κάνουν με την ιστορική συγκυρία και τις κοινωνικές συνθήκες και -ιδανικά- δε θα έπρεπε να μας απασχολούν... Ακόμα και το "Φτάσε εκεί που δεν μπορείς" του Καζαντζάκη -που θα μπορούσε να εκληφθεί ως στόχος- χωρίς πάλη δε γίνεται...

@giannis0911: Ευχαριστώ πολύ για το εύστοχο σχόλιό σου...

@**Ηώς**: Η ύπαρξη σχεδίου είναι καθαρά ανθρώπινη ανάγκη για να δικαιολογήσουμε την ύπαρξή μας... το σύμπαν μια χαρά θα μπορούσε να λειτουργήσει και χωρίς την ανθρώπινη παρουσία, αλλά ακόμα είμαστε πολύ μικροί να το συνειδητοποιήσουμε και να εκμεταλλευτούμε τη μοναδική ευκαιρία που μας δίνεται...

Ευχαριστώ όλους για το χρόνο και τα σχόλιά σας...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο