Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 δεν θ' αφεθώ
 επανάληψη
 
Δες τα γεράκια που πετούν στον ύπνο μου από πάνω
Κύκλους τριγύρω κάνοντας στου στήθους την πληγή
Πολλά μου δώσαν οι Θεοί μα ήθελα παραπάνω
Και τώρα δες με, δέσμιο στου Καύκασου τη γη

Μου χάρισαν την Άνοιξη κι εγώ ζητούσα κι άλλα
Μου χάρισαν τη θάλασσα κι ήθελα κι ουρανό
Τώρα να πλεύσω προσπαθώ μες στη στενή μου γυάλα
Μα πνίγομαι σε μια γουλιά από αρμυρό νερό

Μα κι αν δεμένος στον ιστό μιας χαρτονένιας βάρκας
Μες στα όνειρά μου οδηγώ σκαρί φοινικικό
Κι αποτολμώ και ξεπερνώ την ατολμία της σάρκας
Κι αφήνω τη Μεσόγειο και πιάνω ωκεανό…

Δες με πως λάμπω, κι αψηφώ της μοίρας τα γραμμένα
Έστω τη νύχτα μοναχά έστω για μια φορά
Στις ύαινες π’ οσμίστηκαν πηγμένο μαύρο αίμα
Δε θ’ αφεθώ, δε θα γενώ προσφάγι και βορά



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
αντικλείδι
18-06-2010 @ 11:54
Χρηστο εγραψες πολυ ωραιο ποιημα !!!
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
κυριακάκης
18-06-2010 @ 11:59
Πραγματικά πολύ όμορφο!!
Μπράβο!!
tzampa-manga
19-06-2010 @ 11:47
αναγνώρισα τα σημάδια της κρητικής γραφής και κοντοστάθηκα,,


Δε θ’ αφεθώ, δε θα γενώ προσφάγι και βορά
φλοισβος
01-08-2010 @ 03:13
πολυ δυνατό, ξεχωριστό ποίημα. Συγχαρητήρια Χρήστο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο