stixoi.info: Το μιλητό του σκιάχτρου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το μιλητό του σκιάχτρου

Ας όψετε η κρίση που με κάνει να περιμένω το νυχτερινό ρεύμα για να ανοίξω το λαπιτόπι... Καταραμένε Όλι Ρεν........

[color=black][font=georgia]Ναι όταν ο άνεμος ξεστρίβει
Τις χλωράδες από τον ήλιο του
Κι ο άνθρωπος κουρασμένος
Στέκει στο παλιό καφενείο
Γελασμένοι και οι δυο από το κάθε τι
Όταν Κυλάει το τόπι
Η ρόδα και το χαμόγελο
Κυλάει το δάκρυ
και το μακελειό του χρόνου συνεχίζεται
Ναι ,
όταν σήμερα θα κάνω κάτι πολύ σημαντικό
όταν σήμερα θα είμαι μικρή λεπτομέρεια του σύμπαντος
όταν σήμερα ο καθρέπτης θα με λυπηθεί
και βουβός θα ακούσει ότι έχω να πω
και μια μικρή κιμωλία θα σπάσει
μικρό συννεφάκι θα πετάξει από την κοπή
στο μήνυμα ενός ήχου
παλμός και ψαλμός και στο ποτήρι νερό
ναι όταν στο ποτήρι νερό δίχως ήχο
και βήμα στο σκαλί το έκτο
πάλι ένας παίκτης κατεβαίνει από το κάδρο
να στοινηματίσει υπέροχη νύχτα
μα ναι
λιλιπούτεια όνειρα συνθέτουν το γίγα θεό
στις παρειές λευκής σάρκας
στην έκπτωση των χρωμάτων
δεν φτάνουν οι θάλασσες του κόσμου
και οι φωνές των αγριμιών όλες
εδώ στο τελικό χωράφι
όταν ο άνεμος ξεστρίβει τις ίνες των κουρελιών
τις χλωράδες από τα κουμπιά μάτια μου
και τόσο κουρασμένος
νοσταλγώ ένα παλιό καφενείο αγάπη μου
να σε καλέσω πίσω από τα σύρματα
και να γελάσεις με το κάθε τι
να σχηματίσεις τη νύχτα
αυτή του καλοκαιριού που τρίζει το χώμα
της στέρφης τούτης ερημιάς
ναι
για το αχυρόδετο κορμί σαν πονάει ίσκιους
σκεπασμένους με άφαντα σκέλεθρα
στου βασιλείου σου τους νότους
και τότε ένα μικρό κριθαρένιο δάκρυ
απίθανη σκέψη μου γίνεσαι ναι
λειωμένου αστεριού ουσία
στέκω εδώ δίχως να έχω κάτι να τρομάξω
πάει καιρός που εδώ δεν πετούνε τα πουλιά
κυλάει το δάκρυ
και το μακελειό του χρόνου συνεχίζεται ....[/color][/font]

{Α}


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη

malkon64 18-06-2010 @ 14:39	Η Εμπνευσή σου όμως Καταπληκτικά Ποιητικότατη !!! Μπράβο ! ::theos.:: ::theos.::
poetryf 18-06-2010 @ 15:44	Μα τελικά εσύ... πόσους άσσους κρύβεις στο μανίκι; ::theos.::
Ηypocrisy 18-06-2010 @ 16:00	ατελειωτος, οπως ατελειωτο το μακελειο...
iraklisv 18-06-2010 @ 20:48	Ο καθρέπτης ποτέ δεν λυπάται και γίνεται βουβός όταν τα μάτια που κοιτούν είναι σταθερά στη θέλησή τους. Η κιμωλία θα σπάσει όταν το χέρι δε είναι σίγουρο. Τα υπόλοιπα είναι απλός Ποίηση. Πολύ καλή δεν λέω. Καλημέρα, να είσαι καλά.
diakogiannis 18-06-2010 @ 23:28	ΝΑΙ ΦΙΛΕ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
justawoman 19-06-2010 @ 03:07	Αν δε σε είχα σπουδάσει τόσο καλά θα 'λεγα ότι το 'γραψε ο Ελύτης. Ποιείς καταράκτες εικόνων και όχι μόνο... Μύρισεν το κάλλος Να ΄σαι καλά και να "φεύγεις" ::love.::
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ 19-06-2010 @ 07:45	τι να λέμε τώρα...
Ηώς 19-06-2010 @ 08:18	όταν σήμερα θα είμαι μικρή λεπτομέρεια του σύμπαντος ............. εξαιρετικό κείμενο...καλησπέρα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο