Αταξινομητες σκεψεις
Λογια που βγαινουν μονο στο χαρτι
ιδεες σε βασανιζουν καθε στιγμη
μα φοβασαι να τις πεις....
Σιχαθηκες'
την σαπιλα
της κοινωνιας
Ερωτευτηκες ενα κομματι του συστηματος
ενω παλευεις να το καταστρεψεις
Κυκλοθυμιες
ξερεις τι θες μα δεν το κανεις
φοβασαι..
την απορριψη,την θλιψη,την μελαγχολια
μα δεν φοβασαι μηπως περασει η στιγμη?
στιγμη στιγμη φυγει η ζωη,
καπως ετσι..
Θελω να αλλαξω τον κοσμο
Θελω να δω εναν γαλαζιο ουρανο
Θελω να αποδωθει δικαιοσυνη
Θελω με εσενα να ζω
αλλα η αδρανεια ειναι μεγαλη για να την αλλαξω
τεινει να με σαπισει...
φοβαμαι μηπως ξεχασω τους στοχους μου
παγιδευτω σε εναν λαβυρινθο με συμφεροντα
και σιχαθω τον ιδιο μου τον εαυτο
μηπως πουλησω την αξιοπρεπεια μου
για αψυχα λεφτα
τοτε δεν θα'μαι εγω
τοτε γιατι να ζω?
φοβαμαι που παω γιατι δεν σκεφτηκα ποτε το μετα
και τι δουλεια να διαλεξω ωστε να μην μετανιωσω
θελω να ζησω
να μην σαπισω
να σ'αγαπησω
και να το αξιζω
