| |
Ψηλός, λιγνός κι' ευθυτενής
σαν δωρική κολώνα,
πώς τον κατάπιε ετούτη η γης
ο νους της δεν το στέργει.
Κραδαίνει η μάνα ένα σπαθί
κι' ένα ντουφέκι παίρνει
κι' αντίκρυ ο χάρος λοιδωρεί
και την ζωή του θέλει.
Τραβάν'για την κερκόπορτα
κι' ένα κλειδί της δίνει
και βγαίνει ο ήλιος της ξανά
και παν μαζί στο σπίτι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
