| |
Α’ κουπλέ
Όταν με στοιχειώνουν οι θλιμμένες μέρες,
σε θυμάμαι πόσο μ’ αγαπούσες,
το κορμί θυμάται που ζητούσες.
Κι ήτανε πιο εύκολο να σ’ αγαπώ χθες.
Μα φαντάζει δύσκολο πια τώρα που’ μαι μόνος.
Τόσο οδυνηρο να σε νικά ξανά ο χρόνος.
Ρεφραίν
Δε μου έμαθες ποτέ χωρίς εσένα να ζω.
Κ’ είτε είσαι μακριά μου, είτε πλάι σ’ έχω χάσει.
Και σ’ εκείνη την καρδιά μου τι να βρω να της πω.
Έφυγες, ποια νύχτα αντέχει τ’ όνειρο μας να σκεπάσει.
Θα’ ναι η ζωή μου μια οδύσσεια πια μέχρι να σε ξαναβρω.
Πως να σε ξεχάσω αν ποτέ δεν έμαθα, παρά να σ’ αγαπώ .
Β’ κουπλέ
Κι είμαι εδώ ακόμα όπου μ’ έχεις κλείσει,
μες στους τοίχους της απόγνωσης μου.
Δίπλα σου δεν είμαι άρα δεν ζω.
Κι η ψυχή μου που δε θέλει να σ’ αφήσει,
προσπαθεί μες στο κενό της απομόνωσής μου,
να σ’ αγγίξει μα συ να ραγίζεις πως να σε δω .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
