stixoi.info: Το δένδρο της ψυχής

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το δένδρο της ψυχής

Πλημμύρισαν οι σκιές σου στο βαθύ μεσημέρι
με χόρτασαν
Θα ξαναβγώ στον ήλιο, στο φως της επόμενης μέρας
χωρίς φόβο
Γιατί καταφύγιο σ΄ έχω και παρασόλι πράσινων φύλλων
αψηλό μου
Μια απ΄ αυτές τις μέρες τ΄ όνομα σου θα σου δώσω
το μυστικό
Εκείνο το αρχαίο το σωστό, το ταιριαστό στης ύπαρξη σου
το ασάλευτο
Θα σε επισκέπτομαι από ανάγκη, κάθε που ο ήλιος θα καίει
τις προσπάθειες μου
Να αφήνω στις ρίζες σου το μικρό θάνατο της εξάντλησης
παραδομένος
Νιώθω ότι σου χρωστώ τις αντοχές μου, την δύναμη που έχω
να βαδίζω
Πώς να πω, αδικημένος τάχα πως είμαι ,το δένδρο της ψυχής μου
ως τον θάνατο θα στέκει.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://iraklis-vaitsaras.blogspot.com/

Ελένη Καιγή 25-06-2010 @ 08:41	Ωραίο και σωστό!
Evangelina 25-06-2010 @ 09:40	"Η συζήτηση που γίνεται μέσα στην ψυχή με τον εαυτό της ονομάστηκε διάνοια. " Πλάτωνας μπράβο Ηρακλή...! ::yes.:: ::yes.::
elsa98 25-06-2010 @ 12:37	Νιώθω ότι σου χρωστώ τις αντοχές μου, την δύναμη που έχω να βαδίζω Πώς να πω, αδικημένος τάχα πως είμαι ,το δένδρο της ψυχής μου ως τον θάνατο θα στέκει. ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία... 25-06-2010 @ 23:49	Πώς να πω, αδικημένος τάχα πως είμαι ,το δένδρο της ψυχής μου ως τον θάνατο θα στέκει. Πολύ πολύ ωραίο Ηρακλή ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
βικη30 29-06-2010 @ 23:27	::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
ierapostolos 30-06-2010 @ 09:30	::theos.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο