| |
Περνά ο χρόνος ως άνεμος γλυκύς
κι αφήνει μια αίσθηση γαλήνης.
Δεν ξέρω αν αυτό αρκεί....
Χτυπά στον ίδιο τόνο ο λεπτοδείχτης
χαράζοντας πορεία στο κενό.
Φταίει που μένω μόνος σε μια έρημο;
Μια φωτογραφία ξανθαίνει σιγά-σιγά
βάζοντας στα χρώματα φωτιά.
Μελετά τη σοφία σιωπηλά...
Κλείνω τα μάτια σ' ένα δωμάτιο αδειανό.
Το σώμα μου δεμένο σε πανώ.
Πόσο συχνά με ξεχνώ;
( [I]Ωραία που είναι στο θάλαμο αυτό![/I])
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
