Δέσποινα1971
28-06-2010 @ 14:20 | Φοβόμασταν τον κόσμο πριν νυχτώσει....
ένα όμορφο βράδυ
χωρίς φόβο!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
28-06-2010 @ 14:32 | Είναι τόσο μεγάλο !!!!!
Άν το έγραψες τώρα μάλλον δε θα έχεις καταλάβει ακόμα τι έγραψες | |
elsa98
28-06-2010 @ 14:33 | Φοβόμασταν κι ο ήλιος που ανεφάνη
τα κέρινα φτερά μας είχε λιώσει.
Τον γύρευα πνιγμένο στο λιμάνι
εκείνον που το θάρρος του σαν πλάνη
στην ίδια τον οδήγησε, την πτώση.
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
28-06-2010 @ 14:34 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
sofiagera
28-06-2010 @ 14:56 | Φοβόμασταν κι ο ήλιος που ανεφάνη
τα κέρινα φτερά μας είχε λιώσει.
Τον γύρευα πνιγμένο στο λιμάνι
εκείνον που το θάρρος του σαν πλάνη
στην ίδια τον οδήγησε, την πτώση. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Εξαιρετικό!!!! | |
oneiropola
28-06-2010 @ 15:09 | ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
28-06-2010 @ 15:15 | ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΜΙΑ ΣΤΡΟΦΗ
ΜΕ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΡΕΙΣ
Ε.........ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ
::theos.:: ::yes.::
ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ | |
γαλάζια πεταλούδα
28-06-2010 @ 15:54 | εξαιρετική! ::theos.:: καλό ξημέρωμα ! | |
μηχανοδηγος
28-06-2010 @ 23:23 | άναυδος....!!!!!! ::angel.:: ::wink.:: ::theos.:: | |
Ναταλία...
29-06-2010 @ 01:26 | Θυμάμαι κάποιος όρισε τον φόβο
οικτρά λογομαχώντας με τη μοίρα
«Κλώθω»-είπε «το νήμα σου το κόβω
ψαλίδι έχοντας του νου το στρόβο,
τη δύναμη μου έχω μόνη χείρα»
Υπέροχη Αθανασία η γραφή σου ::yes.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
justawoman
29-06-2010 @ 03:45 | Εξαιρετικό ποίημα Αθανασία μου!!!
... όντως σε αφήνει άφωνο
| |
peiraiotissa
29-06-2010 @ 05:33 | ::hug.:: ::theos.:: Θεά.... ::kiss.:: | |
**Ηώς**
29-06-2010 @ 09:10 | Ετούτη η απέλπιδα μας πράξη
κι ο πόνος κεντημένος με μετάξι
σαν ιδεόγραμμα και εγγύηση του είδους.......................
τό''χεις μέσα σου..... ::kiss.:: | |
ierapostolos
29-06-2010 @ 12:51 | ::theos.:: | |
 |
