Γιάννης Ρασταφάρης
29-06-2010 @ 05:54 | χλωρωτικό
Άλλο δεν του πρέπει χρώμα παρεκτός λευκό φουστάνι
το κατάλευκό της σώμα που το χώμα θα λιπάνει
που απλώνεται στης κάσας το στενόμακρο νυμφώνα
σαν το χνούδι μιας ανάσας στον αέρα του χειμώνα
άσπρα στόλισε λουλούδια του νερού ζουμπούλια κόψε
να μυρίζονται τα ζούδια που στο στόμα της απόψε
θα γλιστρούν χοροπηδώντας τη ζωή θα επωάζουν
τα κουκούλια τους φορώντας στις προνύμφες που λευκάζουν
Δε θα ηχήσει η καμπάνα δε θαρθεί κερί ν’ ανάψει
ούτε φίλος ούτε μάνα από σπαραγμό θα κλάψει
μα μονάχοι σα θα βγείτε κι αγκαλιά σου θάχει γείρει
τον πλακόστρωτο να βρείτε δρόμο για το κοιμητήρι
άκου κόκαλα να τρίζουν κάτω απ’ των σταυρών το πλήθος
δες τις φλόγες που τρεμίζουν στα καντήλια ως συνήθως
όπως τύψεις φωσφορίζουν πριν της νύχτας η γαλήνη
τους ψιθύρους που συρίζουν με μια τρίλια π’ αργοσβήνει
θα βουβάνει Κι αψηφώντας τους ανέμους και το κρύο
στα δυο χέρια σου βαστώντας το πολύτιμο φορτίο
η απόγνωση πριν φέρει αποθάρρυνση περίσσια
σα φανεί το πρώτο αστέρι πάν’ από τα κυπαρίσσια
στου χιονόλευκου πελάγους το μαρμάρινο κλινάρι
στην ομίχλη και τους πάγους του ζηλόφθονου Γενάρη
δίχως θρήνους και παπάδες μαλακά απίθωσέ τη
κι όσες πέφτουνε νιφάδες με φροντίδα σκέπασέ τη
Απαλά να μοιάσει χάδι κείνο που την περιμένει
από το βαθύ σκοτάδι τραγουδούν οι πεθαμένοι
σαν η άνοιξη ξυπνήσει και νερό γενεί το χιόνι
άνθη πένθιμα θα ντύσει το κορμί που σιγολιώνει
| |
O Axristos
29-06-2010 @ 06:04 | Τέλειο!!
::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
Denis
29-06-2010 @ 06:04 | Θεϊκό! ::theos.:: | |
Γιάννης Ρασταφάρης
29-06-2010 @ 06:12 | γκρέτχεν
χαράκωμά μου
της καρδιάς μου σάλπιγγα
κανόνι μου
στρατιωτικό μου τύμπανο
τουφέκι μου
από το Μπάρρυ Λύντον | |
sofiagera
29-06-2010 @ 06:24 | Ο γερο-κόσμος παλαντζάρει σε δυο στριμώχνεται αράδες
Πίνει μα πώς να μαστουρώσει που τι θα πει δεν ξέρει κλάμα
Πεθαίνει για να ξανανιώσει παράλογος σαν κάθε θάμα
::theos.:: ::angel.:: ::theos.:
"Ω! τι κόσμος μπαμπά!!!!!!!!!!¨¨ | |
Ναταλία...
29-06-2010 @ 06:41 | Κι απ’ το διαβάτη που χαζεύει ξαφρίζουνε το πορτοφόλι
Το βενζινάδικο ληστεύει ένας μικρός με το πιστόλι
Ζούγκλα έγινε η ζωή ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
αντικλείδι
29-06-2010 @ 07:45 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Celestia
29-06-2010 @ 07:57 | ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
justawoman
29-06-2010 @ 11:16 | Με καθήλωσες!!! | |
Hercules V
29-06-2010 @ 13:04 | Πανέμορφος χείμαρρος! | |
ΤΕΛΛΟΣ
29-06-2010 @ 14:41 | εξαιρετικές εικόνες | |
Γιάννης Ρασταφάρης
30-06-2010 @ 07:05 | ευ-χα-ρι-στω---- | |
ΛΑΧΕΣΙΣ
05-07-2010 @ 17:22 | στου χιονόλευκου πελάγους το μαρμάρινο κλινάρι
στην ομίχλη και τους πάγους του ζηλόφθονου Γενάρη
δίχως θρήνους και παπάδες μαλακά απίθωσέ τη
κι όσες πέφτουνε νιφάδες με φροντίδα σκέπασέ τη
...απίθανο! | |
 |
