| |
| | μή |  | | |
Εσύ ο φάρος κι εγώ το πλοίο που κολυμπά να φτάσει κοντά σου..μη, μη σβήσεις, φτάνω..μη κλέισεις το φώς, είναι σκοτάδι και φοβάμαι..μη καρδούλα μου..περίμενε με..χωρίς φώς, εγώ βαρκούλα μικρή, σε πέλαγο μεγάλο, τί θα γίνω? Τι θα γίνω αν μου σβήσεις?... τα πανιά μου σκίζονται, κουράστηκα να κολυμπώ, ο ιδρώτας ποτάμι να ενώνεται με το νερό που φτάνει στις όχθες σου,να εξασθαινώ κι όμως να επιμένω..μόνο που βλέπω λιγάκι απ’την λάμψη σου μου αρκεί, έχω το στόχο πως θα φτάσω κοντά σου και θα νιώσω λιγάκι την λάμψη αυτή..μη μ’αφήσεις τώρα που η νύχτα πληγώνει κι η καρδιά πονάει, σε παρακαλώ, μείνε εκεί.. αν όχι για μένα για τα άλλα πλοιαράκια που σ’ έχουνε ανάγκη.. σ’ έχω ανάγκη, μη μου σβήσεις..θα σβήσω.. μη μ΄ αφήσεις..δεν σ’αφήνω..μη..μη.... (ν) 13.05.10
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | .,... | | | |
|
Ναταλία...
01-07-2010 @ 01:18 | μη μ’αφήσεις τώρα που η νύχτα πληγώνει κι η καρδιά πονάει, σε παρακαλώ, μείνε εκεί.. αν όχι για μένα για τα άλλα πλοιαράκια που σ’ έχουνε ανάγκη..
Τα πλοιαράκια θα τη πληρώσουν ::yes.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
