| |
| | ο Χορταρενιος |  | | |
Mουρη του σκυλου με κοιτα
με ματια λαβυρίνθους
στεκομαι , μα τον προσπερνω
στα μονοπατια μπαινω
που οδηγουν σε δρομους
Τα μονοπατια απειρα , στ' απειρο το δικο σου
καθενας και το καθε τι , εχει δικο του δρομο
Σαν να 'ταν λαθος η στροφη
μα ενας ναι μου μοιαζει , γνωστος
για καποιο λογος τον ακολουθω
και μπαινω
Μα ποσοι τ' ανακατεψαν!
Τον Μαυρο ηλιο
τις κατακοκκινες Πυλες του
Τον λαγνο Παραδεισο
την ερημια της Κολασης
Το αλμα στον βυθο σου
βουτια στ' ονειρο σου
Την καυτη αγκαλια σου
μια ζεση ανασα
Της Αγαπης ιδρωτας
Ερωτα μοχθος
Πτηση - πεταγμα
μεσα απο κλειδαριες αγνων καρδιων
που δεν υπαρχουν
Αγωνας και Γεννηση ξανα
Τα χορταρια ξεχωριζουν στον ανεμο
την Αγαπη που μας περιβαλλει
απο την Αγαπη βαθια μεσα μας...
Μες τα χορταρια αναπνεει το σπιτι μου
μα δεν ξεχωριζω μεσα μου
Τα ποτιζω μοναχα... σαν καφετιζουν
δεν τα "φοβαμαι" πια , παλι πρασινα θα γινουν
Γι αυτο δεν σκαβω θεμελια βαθια
μονο γραπωνομαι απο την Γη
για να ξεφυγω του Χτενιστη ... για λιγο
Δεν ξεσκονιζω τους χορταριασμενους τοιχους μου
μα ουτε και τους ξεχορταριαζω
Μοναχα καθισμενος μεσα τους κρυβομαι
Τι θρεπτικα που'ναι τα χορταρια μου !
ανοιγω τα παραθυρα του σπιτιου μου
και θελγω τις πυγολαμπιδες...
-Ελατε αστερακια μου!... Ελατε!...
κι αυτες μ'ακουνε και πετουνε μακρια
στ' αστερια...
τ'αστερακια μου!
Ποσο βαθαινουν το Φως !!!
Καθε πρωι λοιπον
κοβω ενα τσαμπι αγιοκλημα
κι απο τα ανθη του
ρουφω το μεδουλι τους
το νεκταρ μου
Γευομαι αγκαθια
τα χλωρα , τα πρασινα
Ξεφλουδιζω τον κορμο τους
τρωτε κι εσεις αγκαθια;
Βρισκονται σε τοση αφθονια γυρω μας!
Λιτα ζω., σαν τα πουλια
πισω απο αδιαβατα μονοπατια
τρωγω αναμεσα σε λουλουδια
Αυτος ειμαι!
Δεν μου ειστε αγνωστοι κατω απο την Πανσεληνο
ολοι γνωριζομαστε...
και τωρα που γνωριστηκαμε , μην χαθουμε!
Παλιο το αστειο περασμενης δεκαετιας
Δεν γελας πια σαν τ' ακους
ισως και να χαμογελασεις ομως
σαν τους πατεραδες μας , απο εκει ψηλα
κοιτωντας τα χαλια μας
τους αγωνες τους
Μην κλαις;
Ωραια!
Γιατι ηρθε ο καιρος να γευτω
τα δικα σας χορταρια , να'στε σιγουροι!
Ετσι κι αλλιως βρισκομαι μεσα σας
Δεν υπαρχει αυτο το ποστ
Μοναχα μια Πορτα!
την βλεπεις;
ετσι βρισκω τους Ξενιστες μου
Μην φοβασαι!
Ηρθα για τα ανθη μεσα σας
Θα σας ελευθερωσω
Χαλαρωστε...!
Θα ζησουμε μαζι ...ολη μου την ζωη !
Αυτη την συντομη ωρα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες) | | | |
|
Ναταλία...
01-07-2010 @ 07:05 | Γευομαι αγκαθια
τα χλωρα , τα πρασινα
Ξεφλουδιζω τον κορμο τους
τρωτε κι εσεις αγκαθια;
Βρισκονται σε τοση αφθονια γυρω μας!
πολύ ωραία ταλες ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | apelsini
01-07-2010 @ 10:43 | ::up.:: ::scare.:: ::theos.:: | | oneiropola
01-07-2010 @ 11:48 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
