sofiagera
03-07-2010 @ 14:16 | Σε γέννησε η αγάπη μου σα στάλα στη βροχή
κι ας σου άναβα φωτιές στα μανουάλια’
Τα χείλη μου μες στην αλκοόλη είχαν βραχεί
και ίχνη σου άφηναν πα’ στα μπουκάλια.
Δεν ήσουνα , δεν γίνηκες θεός
μα ούτε και το θέλω. Ευτυχώς.
::up.:: ::up.:: ::up.:: Εκπληκτικό όλο!!!!! | |
αντικλείδι
03-07-2010 @ 14:20 |
Σε γέννησε η αγάπη μου με κέρινο κορμί
στη δέηση να πιάσει η ευχή μου.
Σε ήθελα να με ζητάς πνιγμένος στην ορμή
νεράκι να με πίνεις, της ερήμου.
Μπορεί και να γεννήθηκες θεός
να μάντευες τι κρύβω στη ψυχή μου.
εγω ειμαι επι των κορμιων και των ορμων , πολυ ωραιο !!! ::hug.:: | |
elsa98
03-07-2010 @ 14:30 | Σε γέννησε η αγάπη μου με κέρινο κορμί
στη δέηση να πιάσει η ευχή μου.
Σε ήθελα να με ζητάς πνιγμένος στην ορμή
νεράκι να με πίνεις, της ερήμου.
Μπορεί και να γεννήθηκες θεός
να μάντευες τι κρύβω στη ψυχή μου
::yes.:: ::theos.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-07-2010 @ 14:39 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Celestia
03-07-2010 @ 16:04 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
giannis0911
04-07-2010 @ 01:22 | Καλημέρα Αθανασία ..πολύ όμορφο .. ::smile.:: ::yes.:: ::smile.:: | |
χάρης ο κύπριος
04-07-2010 @ 05:50 | Σπουδαία όπως πάντα ! ! !
::hug.:: | |
elpidakwstopoulou
04-07-2010 @ 07:37 | όσα γράφεις με νοήματα κι όσα αφήνεις να εννοηθούν πίσω απ΄αυτά !!! ::theos.:: ΥΠΕΡΟΧΗ πάντα !!!! ::love.:: ::hug.:: | |
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
04-07-2010 @ 08:26 | Δεν ήσουνα , δεν γίνηκες θεός
μα ούτε και το θέλω. Ευτυχώς...............άγγιγμα ψυχής Αθανασία μου!!!!!!!!! ::love.:: ::kiss.:: | |
Denis
04-07-2010 @ 16:06 | Έχεις δίκιο: η αγάπη εξιδανικεύει μέχρι... αποθέωσης! ::yes.::
Μόνο μια μικρή λεπτομέρεια: στα μανουάλια συνήθως ανάβουμε κεριά... Επομένως: ''[...] κι ας σου άναβα κεριά (αντί φωτιές) στα μανουάλια’[...]''... Ελπίζω να μη φταίει η... αλκοόλη του αμέσως επόμενου στίχου! ::rol.:: ::hug.:: | |
poetryf
04-07-2010 @ 16:14 | Σάκη μου, έχεις απόλυτο δίκαιο σε αυτό που λες.
Αλλά τα κεριά που ανάβουμε πάνω στα μανουάλια
με τι τα ανάβουμε ;
Αν δεν αφήσουμε και κάτι στη φαντασία
τι νόημα θα είχε μετά να διαβάζουμε ή να γράφουμε "ποίηση";
Τι να σου πω...μπορεί και να έφταιγε η αλκοόλη....
Ξέρεις τι....φωτιές ανάβει;
Καλό ξημέρωμα καλέ μου. | |
Denis
04-07-2010 @ 16:51 | Εντάξει, η πρότασή μου μπορεί να ήταν λιγάκι πιο συντηρητική, πιο συμβατική, αν θέλεις... Τέσπα, ας το κρίνει μόνος του ο καθένας, τι του φαίνεται πιο ταιριαστό για την περίσταση...
Πάντως, Νάσια, μια που το 'φερ' η κουβέντα για την ''αλκοόλη'', επίτρεψέ μου να σου επισημάνω, ότι είναι λέξη της καθαρεύουσας και το προσωπικό μου γλωσσικό ένστικτο μου υπαγορεύει ότι δεν εναρμονίζεται και πολύ υφολογικά με τους υπόλοιπους στίχους της στροφής, όπου ανήκει, αλλά και με το ποίημα, συνολικά, που είναι γραμμένο στη δημοτική... Στα δικά μου, τουλάχιστον, ''μάτια'', μοιάζει κάπως σαν ξένο σώμα... Π.χ. ο ποιητής Γιώργος Χρονάς σ' ένα πανέμορφο τραγούδι τού Μιχάλη Τρανουδάκη με τον Βασ. Λέκκα, που θυμήθηκα μόλις τώρα, γράφει: ''Το στόμα σου μυρίζει ακόμα αλκοόλ κι οι φίλοι που περίμενες δε φτάσανε στην πόρτα. [...]''... Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα στην ελληνική στιχουργία με τον τύπο της δημοτικής ''αλκοόλ'', τάση που δεν είναι τυχαία και σηματοδοτεί ενσυνείδητη αποφυγή χρήσης στο τραγούδι τού τύπου ''αλκοόλη''... Αιθυλική αλκοόλη, ίσως μόνο στη χημεία χρησιμοποιείται... Πρόκειται γι' αυτό που αποκαλούμε στην αγγλική ''formal language'', η οποία, βέβαια, δεν έχει θέση στο τραγούδι... Ωστόσο, κατανοώ, ότι η ''αλκοόλη'' εδώ εξυπηρετεί μετρικές ανάγκες... Όμως, με σημαντικό, θα έλεγα δυσβάσταχτο, κόστος, αφού, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πληγώνει τη λαϊκότητα και το ''ήθος'' του ποιήματος/τραγουδιού, που είναι, προφανώς, παντελώς αλλότριο της ψυχρότητας της καθαρεύουσας... Συνακόλουθα, τείνω να πιστέψω, ότι ίσως χρειάζεται αναδιατύπωση ολόκληρος ο επίμαχος στίχος (''Τα χείλη μου μες στην αλκοόλη είχαν βραχεί...''), αν όχι όλο το οικείο δίστιχο... Παρασύρθηκα και πάλι... Καλό ξημέρωμα! ::blush.:: | |
poetryf
04-07-2010 @ 17:04 | Δεν τα' λεγα εγώ για....τις φωτιές που ανάβει η αλκοόλη;
Σάκη μου σέβομαι την άποψη σου. Απλά να προσθέσω πως όχι μόνο η στροφή αυτή αλλά και όλο το ποίημα χρειάζεται αναδιατύπωση σε κάποια σημεία. Το έγραψα μόλις χτες
και ξέρεις πως για να τελειοποιηθεί ένα ποίημα χρειάζεται κάτι παραπάνω από 1-2 μέρες. Απλά ένιωσα την ανάγκη να το μοιραστώ έτσι ακριβώς όπως "πρωτογεννήθηκε". Θέλω να πιστεύω πως καταλαβαίνεις ακριβώς τι εννοώ.
Υ.Γ Να παρασύρεσαι πιο συχνά, να μαθαίνουμε πράγματα..... ::wink.::
Όνειρα γλυκά. | |
 |
