Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 04/07/10
 
Και πάλι μόνη στη σιωπή
Τα όνειρα χαμένα
Ο δρόμος που χαράχτηκε
Με παίρνει από ‘σένα.

Οι ερινύες με θυμό
Ξεσπάνε στο κορμί μου
Και η ερημιά που ζύγωσε
Έσωσε την ψυχή μου.

Το πλάνο πάντοτε γνωστό
Τίποτα δεν αλλάζει
Τα περασμένα συναντώ
Κι αυτό δεν με τρομάζει.

Οικεία αν και μακρινά
Φαντάσματα κοιτάνε
Να μου κρατήσουν συντροφιά
Ξανά παρακαλάνε.

Μετράω λάθη και στιγμές
Χαρά αλλά και πόνο
Και περιμένω να σβηστούν
Όλα μέσα στο χρόνο.

Όσο κι αν λύγισα εγώ
Κι έσπασε η καρδιά μου
Η απόφαση σου σταθερή
Σκορπούσε τα όνειρά μου.

Η λογική επικρατεί
Εκεί που περισσεύει
Η αγάπη που γελιόμουνα
Σ’ εμάς πως έχει έρθει.

Τα πράγματα ξεκάθαρα
Δε δίνεις άλλη λύση
Αγάπη υπό περιορισμό
Πες μου ποιος έχει ζήσει;

Ένιωσα πως φριχτά πονώ
Πως άλλο δεν θα ζήσω
Μα σκέφτηκα πως μοναχά
Το ψέμα θα αφήσω.

Και έτσι τελειώνει και αυτή
Η ιστορία πάθους
Που έντονα μου άφησε
Την αίσθηση του ΛΑΘΟΥΣ.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πολλά μπορούσε τίποτα δεν έκανε και έζησε περιμένοντας να ζήσει
 
sofiagera
03-07-2010 @ 14:18
Και έτσι τελειώνει και αυτή
Η ιστορία πάθους
Που έντονα μου άφησε
Την αίσθηση του ΛΑΘΟΥΣ. ::up.:: ::up.:: ::up.:: Ωραίο λάθος, ωραίο και μοιραίο πάθος!!!!!!
elsa98
03-07-2010 @ 14:20

Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
αντικλείδι
03-07-2010 @ 14:28
Μπραβο Λένα , τα`πες και ξαλαφρωσες !!! ::wink.:: ::theos.:: ::love.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
04-07-2010 @ 01:20
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Pavlos Melas
04-07-2010 @ 11:16
ΟΤΑΝ ΛΕΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΞΑΛΑΦΡΩΝΕΙΣ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο