|
Πως με σιγοανασταίνει αυτή η μουσική σου νεαρέ μου.
Με κάνει να ξεχνάω πως είμαι γέρος και μοναχός,
πως είμαι για τον έξω κοσμό από καιρό χαμένος.
Πως μου φυτεύεις την ελπίδα και με κάνεις ,
να ξαγρυπνάω στο υγρό προσκεφάλι μου,
κάνοντας ανακωχή με την απώλεια,
για λίγες μονάχα στιγμές.
Αυτό το τραγουδάκι σου που δειλά φτάνει στο παράθυρο μου,
πως μου δίνει την ανάσα εκείνη των πρώτων μου χρόνων.
Και με κάνει να χαίρομαι που θυμάμαι,
πως κάποτε πέρασαν κι απο εδώ τα νιάτα κι η ομορφιά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|