Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εγώ κι εγώ
 
[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Έχει γιομίσει της ζωής σου το βιβλίο
με τις γραφές και ζωγραφιές των όσων είδες.
Κοιτάζοντάς το μεσ’ το χθες με καθελκύω
στα σκοτεινά, μνήμες πετούν, πυγολαμπίδες.

Κι’ ακόμη γράφεις... ζωγραφίζεις... μουντζουρώνεις...
κι έμαθες άπειρες να φτιάχνεις αποχρώσεις.
Μέρα τη μέρα σφίγγει ο βρόχος της αγχόνης
κι είσαι μουγκός τον όποιο λόγο κι αν αρθρώσεις.

Χάραζες ίσιες δυο γραμμές σε άσπρο φύλλο
κι έλεγες: ούτε στ’ άπειρο δεν θα συναντηθούν!
Ήταν τα λόγια ενός παιδιού, αθώου με ζήλο...
εκάη ο πάπυρος... τώρα, στις στάχτες κοινωνούν...

Και στα μηνίγγια σου σαν καταρράκτης σπάει
κάθε σου σκέψη για των πάντων! το επέκεινα...
Μα γαληνεύω σαν η αγάπη μου μιλάει...
σκεύη αγγίζοντας! παλιά... βαριά... και χάλκινα...

Έχεις ανάγκη να γυρνάς στα περασμένα
να φτάσεις ως τις παρυφές τ’ ομφάλιου λώρου!
Έχω ανάγκη να σε βρω! κι εσύ εμένα!
αντίθετα κινούμενοι... της ίδιας λεωφόρου...

Μίλα! μη στέκεσαι βουβός μπρος ‘τον καθρέφτη
πειράχτηκες που άρχισα να σου αντιμιλώ;
Σσσσσς... τον πεινασμένο δίκασαν για μια μπουκιά σαν «κλέφτη»
κι άλλον που ονειροπόλαγε τον δείχνουνε... «τρελό»...

Ξέρω... είναι φορές που και οι σκιές φοβούνται...
κλαίνε από τ’ άδικο... κι από τα δακρυγόνα...
Φεύγω... και θα στο ξαναπώ: «τα όνειρα δεν πωλούνται»
θα τα ξυπνήσω χαραή στην πάλη, στον αγώνα...[/font] [/color]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Γυμνασμένα παραμύθια
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
iraklisv
09-07-2010 @ 14:59
Μπράβο φίλε μου!!!
Γνωρίζω τι λες, τι να σχολιάσω?
Την Αγάπη μου.
Christa E.
09-07-2010 @ 16:08
Η κάθε στροφή καλύτερη από την άλλη και με βαθύ νόημα!!!! Μπράβο!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
azoritis
09-07-2010 @ 22:48
Κι’ ακόμη .....Κι’ ακόμη ......Κι’ ακόμη ........
smaragdenia
10-07-2010 @ 02:38
Έχεις ανάγκη να γυρνάς στα περασμένα
να φτάσεις ως τις παρυφές τ’ ομφάλιου λώρου!
Έχω ανάγκη να σε βρω! κι εσύ εμένα!
αντίθετα κινούμενοι... της ίδιας λεωφόρου...

Πολλές φορές οι δρόμοι μας,
είναι παράλληλοι σαν τις γραμμές του τρένου,....
αλλά κάνουμε υπομονή ,
μήπως κάποτε συναντηθούν στο διάβα της ζωής...
τότε ζούμε με τις όμορφες αναμνήσεις περιμένοντας να γίνει το θαύμα.......κάνουμε καλά; ή όχι ,; θα δίξει ο χρόνος...

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
την καλημέρα μου Χρήστο...
χρηστος καραμανος
12-07-2010 @ 22:24
Έχεις ανάγκη να γυρνάς στα περασμένα
να φτάσεις ως τις παρυφές τ’ ομφάλιου λώρου!
Έχω ανάγκη να σε βρω! κι εσύ εμένα!
αντίθετα κινούμενοι... της ίδιας λεωφόρου ::hug.:: ::love.:: ::up.::
adespotoi
10-08-2010 @ 13:11
καθένας κάνει τις επιλογές του, έχει το δικαίωμα, δε τόχει. ::smile.::
αντικλείδι
13-09-2010 @ 18:10
προσκυνώ ........... πένα μ` ................
ALIROS
05-02-2012 @ 17:21
::angel.:: ::theos.:: ::theos.::
elena351
05-02-2012 @ 17:27
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
aiolos65
05-02-2012 @ 17:32
Ξέρω... είναι φορές που και οι σκιές φοβούνται...
κλαίνε από τ’ άδικο... κι από τα δακρυγόνα...
Φεύγω... και θα στο ξαναπώ: «τα όνειρα δεν πωλούνται»
θα τα ξυπνήσω αύριο... στην πάλη, στον αγώνα... ::up.:: ::up.:: ::up.::
kapnosa-v-ainigma
05-02-2012 @ 19:37
::love.::
φλοισβος
06-02-2012 @ 15:37
Εκπληκτικό στο σύνολό του Χρήστο!!!!!!
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο