| |
Μ' ένα καράβι της γραμμής
χάθηκε τ΄όνειρό μας
το καλοκαίρι πέρασε
υγρό το προσωπό μας.
Όσο και να κλαίμε ότι και να λέμε
το φθινόπωρο την πόρτα μας χτυπά
Όσο και να κλαίμε ότι και να λέμε
τα χείλη μας θα μείνουνε στεγνά.
Τώρα γαλάζια κύματα είναι οι αναμνήσεις
τα μάτια μας λιμάνια μιας άγονης γραμμής.
Συνεχίζεται.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
