| |
| | Blitz |  | | |
Κάποιος δακρύζει, μα είμαι ο μόνος που το βλέπει,
πάνω απ' το δάσος οι γκριμάτσες του καιρού.
Ακούω ξανά την ησυχία, όμως δεν πρέπει,
φέγγει η σκιά της στον καθρέφτη του νερού.
Την σιωπή την σπάει το φώς κάποιου θεού,
σκιές δεν φαίνονται γιατί έχουν χαθεί.
Λίγο αργότερα η φωνή του ουρανού
μου λέει σίγα ότι το τέλος θε να' ρθει.
Το δάσος βράζει, μα έχει απ΄ έξω παγωνιά,
δυό φώτα δείχνουνε τον δρόμο για να βγεις.
Κάπου τρομάζεις, ξεφυσάς και νοσταλγείς
όλους που γνώρισες πριν φύγει η χρονιά.
Ειν' οι φωνές των δέντρων που σου τραγουδάνε,
αυτές που κράτησαν στα φύλλα συντροφιά.
Μην τις ρωτήσεις όμως πότε σταματάνε,
ειν' η δική τους η αιώνια ομορφιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | "Δώσε μου φως να βάλω στ' όνειρο σημάδι, στο Soho να ξαναβρεθώ" | | | |
|
smaragdenia
11-07-2010 @ 11:28 | Την σιωπή την σπάει το φώς κάποιου θεού,
σκιές δεν φαίνονται γιατί έχουν χαθεί.
Λίγο αργότερα η φωνή του ουρανού
μου λέει σίγα ότι το τέλος θε να' ρθει
Πολύ θλιβερό ....γιατί μιλάει για τέλος....και κάθε τέλος κρύβει πληγές και θλίψη.....αλλά πολύ καλό!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
