| |
smaragdenia
11-07-2010 @ 11:50 | Πολύ αντιφατικό το ποίημά σου ,
γιατί ότι αγαπάμε ποτέ δεν το γκρεμίζουμε,
αλλά το κτίζουμε και ζούμε μαζί του....ευτυχισμένα.....
Μα είμαι ταγμένος ότι αγαπώ να το γκρεμίζω
κι ούτε ξέρω να αντικρίζω δύο βουρκωμένα μάτια
κι όλο γίνομαι κομμάτια.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Κοιτάζω μ(προ)στά.
11-07-2010 @ 12:37 | κάποιες φορές ίσως με τις πράξεις μας, παρ'ολη την αγάπη, το αποθούμε και το δίωχνουμε μακριά, το γκρεμίζω εδώ έχει την έννοια του καταστρέφω με τις πράξεις μου....ίσως.... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
