| |
Λυθηκε το σωμα στις αμμουδες κι απλωθηκα κατω απο ομπρελες
σε μια ξανθη, τρελλη κι αγαπημενη παραλια.
Δίπλα μου εσυ ,σ΄ετρωγε η ματια μου.
Τι κι αν φορουσες λιτο μανδυα γυμνη σε θοραγα γλυκια μου.
Κοιτωντας το γαλαζιο σου, θαλασσα μου αγαπημενη,
ζω και μεσα σου γλυστρω να σβησει η καψα της ψυχης μου.
Ναι τολμω να σου το πω, σε νιωθω να πεφτεις .
Να πεφτεις πανω μου σαν μια δροσοσταλια κι αυτο χρονια το ξερεις με τρελαινει.
Το ξερεις πως εισαι το αλατι στο δρόμο της ζωής μου.
Κι αν φυγεις καποτε μακρια μου ,ενα να ξερεις παρθενα των ονειρων μου
Θα σαι για μενα η παντοτινη αγαπη ,η αγαπη που ποτε δεν θα απατησω.
Θαλασσα μου αγαπημενη...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
