| θα πω ένα παραμύθι
απάνω στο ρεβίθι
και στο κουκί
κι όπως γυρίζει η ανέμη
να τυλιχτούν οι ανέμοι
στροφή- στροφή
σελώνω τη σελήνη
που μάγια δένει – λύνει
και να! πετώ
και με γυμνές πατούσες
στα νέφη που πατούσες
πατώ κι εγώ
και στρίβω ένα τσιγάρο
και πίνω με το χάρο
μαζί κρασί
του λέω : παλικάρι
άδειο θα βρεις κουφάρι
χωρίς ψυχή
γιατί ειν’ αλλού δοσμένη
σε μιαν αγάπη ξένη
κι αλλοτινή
με μια αργυρή δεμένη
κλωστή και τυλιγμένη
γύρω απ’ τη γη
η νύχτα δεν τελειώνει
το στόμα μου κυδώνι
είναι στυφό
θα πω ένα παραμύθι
πως δε γνωρίζει λήθη
ότι αγαπώ
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|