| |
[align=center]Μες τη στάχτη
Κεραυνός και σε άλλαξε
τη ματιά σου, το βήμα,
ένα ρίγος με άδειασε
και με πήρε το κύμα.
Μια στιγμή μόνο έφτασε
να γκρεμίσεις τα τείχη
πόσο εύκολα ξέχασες
και βουλιάζεις στα μίση.
Αλλαγμένα τηλέφωνα
επτασφράγιστες πόρτες
οι κραυγές σου φερέφωνα
στου μυαλού σου τις όχθες.
Δίχως δίκη σε θάνατο
με έχεις καταδικάσει
με ένα πάθος αδάμαστο
στην πυρά με ‘χεις κάψει.
Μες στη στάχτη μου ανέπαφη
παραμένει η αγάπη
μα η μορφή σου ανέκφραστη
συνεχίζει τα λάθη.
ΚαΤερίνη.
15.7.10[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
