| |
Μέσα της είχε ένα θεριό
κι' όλο το άφηνε λυτό
για να με φοβερίζει.
Ουστ από δω ούστ από κει
πού το θεριό να φοβηθεί,
μου έγινε συνήθεια...
Έξω στον κόσμο μια χαρά,
μέσα της όλα συννεφιά,
σαν μαύρη καταιγίδα.
Μία φορά κι' εναν καιρό,
λίγο προτού τη παντρευτώ,
έλεγα τί λαχείο !..
΄Ωσπου μια μέρα ξαφνικά
στην φόρα βγαίνουν τα κρυφά,
και βλέπεις την αλήθεια.
Κι' είπα κι' εγώ τί τυχερό,
πώς κέρδισα τέτοιο λαχνό !..
πάνω στην ατυχία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
