| |
Κάποτε άκούμε ποιήματα χωρίς να΄ τά καταλαβαίνουμε καί άναρωτιόμαστε τί έχει τό μυαλό τού
κάθε διεστραμένου .
θά πρότεινα νά γίνεται πρώτα κάποια έπεξήγηση .
Είμαι λοιπόν ναυτικός καί έβαλα ένα στοίχημα πάνω στό κατάστρωμα ένός πλοίου τό νόμισμα
ήταν μιάς άλλης χώρας μέ ΄έναν κροκόδειλο χαραγμένο έπάνω .
Μού μένει μόνο μιά φορά τό νόμισμα νά πιάσω.
Κενό μυαλό ! ή θάλασσα τόν ούριανε !
Θά λέγανε οί νέοι ναυτικοί .
Τό νόμισμα ή τρύπα μουρμούρισε αύτός
δέν είμαι μακριά στό στόχο γιά να΄φτάσω ,
μού μένει μόνο μιά φορά να΄έντυπωσιάσω .
Δρόμος τό Ντέκ φαντάζει χόρτο ή μπογια΄στά μάτια τών άστεριών .
Μεγάλες άποστάσεις διαφορά μαμία πράσινο τόν ένα πράσινο καί τό άλλο
Ή ωρα ΚΥΛΆ ένα νόμισμα φεύγει άπ΄ένα χέρι στριφογυρνά
Τό νόμισμα ή τίποτα , δέν βλεπεις διαφορά .
Ένας κροκόδειλος άλλαζει χέρι .
είναι τρελός κροκόδειλος !
μά πού νά ξέρει.
συγνώμ η τό έστειλα κάπου αλλού άς μή κατηγορηθεί ό άλλος γιά παράνοια .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
