| |
Aγέρας στο λαμπάδιασμα τις νύχτας τραγουδάει
καθώς θα στάζει σε κισσούς το φώς του φεγγαριού
στα απόκρημνα σοκάκια σου θεός παραπατάει
γυμνή σαν περιφέρεσαι στην άκρη του γιαλού
Του πόθου σου αρωμάτισες τα γηίνα κελιά
που μοίρα καταράστηκε σ'απρόσκλητο αιώνα
μήτρα παρθένα γέννησε του έρωτα πουλιά
σκορπίζοντας τις μνήμες στα μάτια του χειμώνα
Στης λήθης τον παράλληλο καιρό σε ακολουθώ
και με τιμόνι ανάποδο κουρσάρος στην καρδιά σου
το άγιο δισκοπότηρο που χρόνια αναζητώ
κατάρα μοιάζει και ευχή που ζώ μες την σκιά σου
Απο ονειρο ξεπήδησες στου Eλ Γκρέκου τον καμβά
και μεθυσμένη ξάπλωσες στις θάλασσας τα φύκια
του φάρου σε προδώσανε τα φώτα στην στεριά
και της αυγής τα ολόχρυσα φορώντας σκουλαρίκια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
