[align=center][font=Sylfaen][color=navy]ξερριζώνω απο μέσασου την ψευτιά ξερριζώνω την ακροβυστία της ψυχής
που σε κάνει να μή με πιστεύεις εκεί που εχω γνώση εμπειρίας εκει που είσαι αμαθής
ξερριζώνω απο μέσασου την σιγουριά που κάνει να νιώθεις οτι έχεις φτερά
οτι πάντοτε οι άλλοι φταίν όχι εσύ οτι είσαι αλάθητη άψογη αθώα και αγνή
και ό,τι κάνεις εσύ πρεπει να συγχωρείται και κάθε άλλος άνθρωπος κατηγορείται
για να κλειδαμπαρώνεσαι στην ημιμάθεια σαν άλογο που παρωπίδες φορά
για να σε οδηγεί ενα σκληρό αφεντικό δεν πιστεύεις το λόγομου που σε αγαπώ
δεν ζητώ να σε ζέψω κάρο να σέρνεις σε χαίρομαι στην αγκαλιάμου να γέρνεις
θελω να σε ξεζέψω απο την αλογία με τη λογική νά’χεις πάντα ευλογία
και όχι με την ψεύτικη δικαιολογία που θα σκέπαζε έλπιζες κάθε ανομία
ως και τα ψέματάσου δικαιολογείς και του ψεύδους τον άρχοντα υπηρετείς
και η εύα που αμάρτησε πρόφαση βρήκε αλλα στον παράδεισο δέν ξαναμπήκε
ώς και οι άγιοι σφάλλουν αλλα είναι μεγάλος αλήθεια ο άνθρωπος που μετανοεί
ξερριζώνω την φαρισαϊκή αλαζονεία και της όληςσου υποκρισίας τη λατρεία
για τα μάτια του κόσμου που ευχαριστείς οτι δέν έχεις γίνει δειλή και ασεβής
εντελώς ανήμπορη η μάσκα σε αφήνει σαν κάμπια αποκεκαλυμμένη γυμνή[/align]
[color=plum]Μιμούμαι το atharwa-weda που συχνά χρησιμοποιεί στύλ όπως:
[align=center]í,sy: qaámasja jaá viimaá tájaa widhjaami twaa h,rdí =
βέλος τουΈρωτα τοοποίο (είναι)φοβερό, μεεκείνο τρυπάω εσένα στηνκαρδιά[/align]
