| |
| | Μάνα της Καρδιάς |  | | | Αφιερωμένο στις Μανούλες, όπου γης, όποιας φυλής, όποιας πατρίδας, όποιας εποχής. | | |
Ζωντανό προσκεφάλι η καρδιά μου
να βρίσκουν τα παιδιά αναπαμό.
Η λαχτάρα, παραστάτης της ζωής μου,
μόνιμη ευπρόσδεκτη σύνοικος
και στο στόμα μου πάντα ευχές-προσευχές.
—Φεύγεις παιδί μου;
Στο Καλό…
Με Καλό…
Καλό δρόμο και η πορεία σου Ευθεία…
—Ήρθες παιδί μου;
Καρδιάς καλωσόρισμα
και το βλέμμα αστείρευτων λόγων πηγή.
Σαν τη δική μου αγάπη, καμιά!
Σαν της μάνας τη χαρά και τον πόνο κανένας!
Αγαπάει πριν να δει.
Πάνω απ´ τη νάκα, πάνω απ’ το λίκνο,
πλάθει πορεία ουρανόδρομη ονείρων!
«Κοιτάξτε το! Δεν είναι πανέμορφο;
Είν’ το παιδί μου!
Έκανε λάθη; Έσφαλλε;
Κανείς να μην πει ότι τόθελε.
Να μην το μαλώσει κανένας,
γιατί είν’ το παιδί μου
Πρόκοψε; Καμαρώστε το! Είναι παιδί μου!»
Απ’ το δικό του το στόμα μια λέξη μονάχα μου είν’ αρκετή:
Μάνα!
Τέσσερα γράμματα όλος μου ο κόσμος
—Μάνα…
—Τι είναι καμάρι μου; Τι έχεις παιδί μου;
Τι σου συμβαίνει ψυχή μου;
Καλά, μη μου πεις.
Ξέρω!
Σε πλήγωσαν; Πλήγωσες;
Σε πρόδωσαν; Πρόδωσες;
Σ’ αδίκησαν; Κάποιον αδίκησες;
Εγώ είμαι εδώ.
Η αγκαλιά μου λιμάνι γαλήνιο κι απάνεμο,
έλα να ξαποστάσεις.
Το δικό μου το χάδι ελευθερίας αίσθηση.
Η ανάσα μου άρωμα ανοιξιάτικης αύρας
Αν μπορούσα, δίχτυ αγάπης πυκνό,
αδιαπέραστο κι άφθαρτο θα 'πλεκα
και μπροστά στα παιδιά μου θα το 'στηνα,
προστασία –όσο ζω κι αφού φύγω-
απ’ του κακού τους ανέμους,
απ’ το φθόνο του κόσμου κι απ´ τ´ άδικο.
Στημόνι, οι Ελπίδες,
Υφάδι, της Αγάπης τα Όνειρα
και οι σκέψεις, σαϊτιές επιδέξιες.
Θεέ μου,
μέσα στο στέρνο μου
της ουράνιας φλόγας τη ζέστα απιθώνοντας,
μ´ έκαμες Μάνα της Καρδιάς και όχι του ενστίχτου.
Δεν γεννώ, έτσι απλά·
δια βίου τα μωρά μου ανατρέφω.
Με το είναι μου όλο –όσο ζω κι αφού φύγω-
τους ανεκτίμητους καρπούς μου φροντίζω.
Δέλτα Βήτα
hamomilaki.gr
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | hamomilaki.gr | | | |
|
Ναταλία...
26-07-2010 @ 04:40 | Σαν της μάνας την αγάπη καμιά αγάπη στο κόσμο ::yes.:: ::hug.:: ::love.:: | | stav_s
26-07-2010 @ 06:58 | ::4076.:: ::love.:: ::4076.:: | | idroxoos
26-07-2010 @ 08:31 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Kostas Houston
26-07-2010 @ 08:46 | Υ-ΠΕ-ΡΟ-ΧΟ!!!! | | oneiropola
26-07-2010 @ 10:22 | ::up.:: ::up.:: ::love.:: | | smaragdenia
26-07-2010 @ 10:27 | Θεέ μου,
μέσα στο στέρνο μου
της ουράνιας φλόγας τη ζέστα απιθώνοντας,
μ´ έκαμες Μάνα της Καρδιάς και όχι του ενστίχτου.
Δεν γεννώ, έτσι απλά·
δια βίου τα μωρά μου ανατρέφω.
Με το είναι μου όλο –όσο ζω κι αφού φύγω-
τους ανεκτίμητους καρπούς μου φροντίζω.
ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ...............
αλλά αυτο δεν είναι πάντα καλό, γιατί δεν την κάνει αντικειμενική.....
το λεω σαν μανα με τρία παιδιά.......... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | sofiagera
26-07-2010 @ 11:59 | μ´ έκαμες Μάνα της Καρδιάς και όχι του ενστίχτου. ::up.:: ::angel.:: ::up.:: Πολύ ωραίο!!!! | | elpidakwstopoulou
26-07-2010 @ 14:06 | υπέροχο !!!! υπέροχο !!!!!! μπράβο !!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
