| |
Κόσμοι κρυμμένοι από τις λέξεις
κόσμοι κρυμμένοι μεσ' τις λέξεις
άγγελοι μορφές που εποπτεύουν
άγγελοι ψυχές που κυριεύουν
κι εγώ ανάμεσα στο εδώ και το μετά
νερό στα χείλια μου που άφθονο κυλά
εικόνες που ανερμήνευτες θολώνουν
σαν όνειρα που την ψυχή στοιχειώνουν
αγάπες του χθες του αύριο του τώρα
πληγές που έγιναν μονάχα σε μιαν ώρα
κόντρες με λόγια κοφτερά σαν τα μαχαίρια
πρόσωπα κόκκινα με τρεμάμενα χέρια
ενοχές και θλίψη που σε κατατρέχουν
απειλές που για στόχο τους δεν έχουν
το πάτωμα, το τζάμι, στη νέα τη βιτρίνα
εκτόνωση και θα 'μαστε καλά για ένα μήνα
δεν είμαστε κι ολότελα κακοί στο βάθος
πιανόμαστε απ' το μικρότερο το λάθος
της εποχής η ένταση κι αυτή μερώνει
το χάδι σου είναι αυτό που με τελειώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
