| |
[align=center]μόνο για να κάνω την καρδιά μου να γελάει….
Προσπαθώ να ζωντανέψω κάθε αίσθηση παιδικής μνήμης από περιοχές παραμυθιών μέσα μου
χρησιμοποιώντας όνειρα για να δίνω γοητεία στα πράγματα που με πονάνε καθημερινά.
Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του περιπέτεια στο χρόνο
κι εγώ ,όταν μέσα μου ξεδιπλώνεται ο πόνος σαν τεράστια βεντάλια,
πλημμυρισμένη νοσταλγία για το αδύνατο, κλείνω σφιχτά τα μάτια να εξαφανιστούν τα δύσκολα και μετά σαν απογοητευμένη στρουθοκάμηλος
προτιμώ τη μαγική διάσταση της φαντασίας παρά την σκληρή πραγματικότητα μιας ενήλικης μ’ ευθύνες και δυσκολίες.
Η ζωή μου σα σκοτεινό, θυμωμένο σύννεφο
γεμάτη προσδιορισμένους σκοπούς, υποχρεώσεις και χρέη
καταφεύγει συνέχεια σε ιστορίες που ζουν στο κεφάλι μου.
Όταν νιώθω σαν ελάφι στο κλουβί με τα λιοντάρια παγιδευμένη σ' ενοχές κι η σκέψη μου κάνει το γύρω του δωματίου χτυπώντας απλά από τοίχο σε τοίχο χωρίς λύση ή λύτρωση
κάνω μεταβολή σαν κουρδιστό παιχνίδι
και φτιάχνω ένα μπουκέτο από μεταξένια ψέματα από την προσωπική ονειροθήκη.
Λέω τότε πολλές φορές ψιθυριστά για να το πιστέψω πως θα μου τύχει κάτι καλλίτερο κι απ'τα πιο τρελά , λαμπερά μου όνειρα
δήθεν συνεπαρμένη απ'τη μέρα που έρχεται με μάτια γεμάτα φως κι ερωτήσεις σα να περπατάω σε σελίδες αστραφτερού μυθιστορήματος
μήπως και ξαναφτιάξω τον κόσμο μου στολίζοντάς τον με παρηγορητικά ονειροπολήματα μόνο και μόνο για να κάνω την καρδιά μου να γελάει….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
