| |
Ειναι αναδημοιευση χωρις να αλλαξω κατι οπως ηταν η προθεση μου οταν το εγραψα,γιατι οταν ειπα κατι τετοιο επεσαν να με φανε ολοι οι φιλοι εδω μεσα,τους οποιους παρεπιπτωντος δε βλεπω εδω μετα βεβαια απο πολυ καιρο που μπηκα παλι.Ελπιζω να ειναι ολοι καλα.
Παιζει γλυκα ο μπαγλαμας
μαζι με το μπουζουκι
και ο μανωλης τραγουδα
της δραπετσωνας τον καημο
στου στρατου το κουτουκι
ενα δακρυ σα διαμαντι αργοκυλα
στα ματια του μανωλη
σμιγει μαζι με το κρασι
μεσα στο ποτηροκρασο
κι αμιλητοι ειμαστ ολοι
-----------------------------------
Εχουν παγωσει οι καρδιες
κι οι θυμησες ποταμι
για τοτε πουμαστε παιδια
ολοι στη δραπετσωνα
πουφευγε η μπαλα κι εσπαγε
του γειτονα το τζαμι
που παγωναν τα ποδια μας
στα τρυπια τα παπουτσια
γελωντας σκαρφαλωναμε
στο φραγγολια τη σουστα
---------------------------------------
Εικοσι χρονια περασαν
πριν να ξαναβρεθουμε
εδω σε τουτη τη γωνια
εδω στη δραπετσωνα
κι αντι για γελια και χαρες
μας πνιγουν οι αναμνησεις
σε τουτα δω τα χωματα
σε τουτο δω τον τοπο
εδω που πρωτοειδαμε
εμεις οι τρεις τον κοσμο
τοτε που μυριζαν οι αυλες
γαρυφαλα και δυοσμο
------------------------------------
Μονο ο μανωλης εμεινε
πιστος στη δραπετσωνα
και ριζωσε για παντα εδω
και παντα καρτερουσε
να δει να ξαναρχομαστε
παλι μεσ το κουτουκι
να παιξει το μπουζουκι του
και να μας τραγουδησει
της δραπετσωνας τον καημο
παλι να μας θυμισει.
------------------------------
Απο εκεινη την παρεα εχουμε απομεινει εγω και ο γερο στρατης 90 και βαλε τωρα πια.Κι ο κωστας ο κανδης βεβαια ο οποιος ειναι φερτος δε μεγαλωσε εκει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
