| |
Με τα φώτα χαμηλά και λυπημένα
στην Τανάγρα τα Mirage 2000
φεύγουν βαρετά πολύ και νυσταγμένα
για ταξίδια και χιλιόμετρα χιλιάδες.
Μια λωρίδα άσφαλτος στην μέση
πέρα η θάλασσα κι ο ουρανός πιο πάνω
κι αν κανείς μας να γυρίσει δεν μπορέσει
ίσως να ξανασκεφτώ αν θ'ανέβω στ'αεροπλάνο.
Σ'είχα δει κάποιες φορές να τραγουδάς
μ'ένα ύφος που ταξίδευε στα πέρα.
Το'χα μάθει από καιρό πως δεν με πας
κι ας αλλάζω για τα μάτια σου τη μέρα.
Με τα φώτα σκονισμένα και σβησμένα
τριγυρνάνε στο μυαλό μου και οι σκέψεις
δίχως πάθος μα συνάμα απελπισμένα
βγαίνουν από την ψυχή μου οι λέξεις.
Σε μια Μοίρα με μια μοίρα πλέον άδεια
η ζωή μου μια αγκαρία έχει γίνει
περιμένοντας για να τελειώσει η άδεια
μόνο ένα πια με σώζει....μόνο εκείνη...
Ίσως να'χεις πάψει πια να τραγουδάς
το αεροπλάνο μου ίσως κάποιοι το'χουν ρίξει
μα έχεις πάψει πια μαζί μου να πετάς
και κανείς δεν θα'ναι εκεί να σε στηρίξει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
