| |
| | Για τον διαβάτη του ονείρου |  | | |
Χώρεσε η μέρα.
Χώρεσε ο λόγος.
Χώρεσε όλος ο ουρανός.
Μέσα από κρύνα ανθισμένα πάνω από μένα
σ'εναν χαρούμενο σκοπό.
Ήρθε ο Απρίλης, γεμάτος θλίψη
μέσα στον γαλανό ουρανό.
Μέσα στη θλίψη της χαράς μου
για σας στον δύσκολο καιρό.
Πέρασαν χρόνια, μα ίδια μείναν
τα βήματά μας πάνω στη γη.
Την περπατάμαι μα δεν μπορούμε
να την κινήσουμε μαζί.
Κι αυτή γυρίζει, κι αυτή γυρίζει
και δεν γυρίζουμε εμείς,
στα ίδια πάθη, στα ίδια λάθη
και όλο ξείνουμαι την πληγή.
Μέσα από χρόνια, μείναν αιώνια
Τ'αποκρυφά μας μυστικά
και κάνω λάθη,
και στην αγάπη
δεν θα χαρίσω γιατριά.
Λόγος ονείρου, κάποιου απείρου
κάποιας ανάστασης πικρής.
Γέμισα λόγια, χάρισα δώρα
μιας ολόθερμης ψυχής.
Κι όλος ο λόγος, για τον διαβάτη
κι αυτόν που πάλεται συχνά
κι από το μίσος, κι απ'την αγάπη
όλα αυτά τον κυνηγάν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ | | | |
|
Ναταλία...
05-08-2010 @ 02:59 | Λόγος ονείρου, κάποιου απείρου
κάποιας ανάστασης πικρής.
Γέμισα λόγια, χάρισα δώρα
μιας ολόθερμης ψυχής.
Πολύ πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | Celestia
05-08-2010 @ 07:17 | Φανταστικο!!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
